Rush – Presto

Rush – Presto

Jaar van release: 1989

Label : Atlantic Records

Het dertiende studioalbum van Rush, Presto, is nou niet direct het bekendste en meeste gewaardeerde album van het Canadese progressieve rocktrio. Bij echte adepten staat de plaat echter vaak hoog in de lijst van beste Rush-albums en dat komt vooral door de fantastische tracks The Pass, Show Don’t Tell en Superconductor.

Presto was het eerste album van Rush bij de nieuwe platenmaatschappij Atlantic Records en werd geproduceerd door niemand minder dan Rupert Hine (Saga, Stevie Nicks, Tina Turner). Er verschenen maar liefst vier singles (Show Don’t Tell, The Pass, Superconductor, Presto) en deze kwamen allemaal in de Amerikaanse hitlijsten terecht. Show Don’t Tell haalde zelfs de eerste plaats in de Amerikaanse mainstream rock-lijst.

De muziek op Presto veranderde weer t.o.v. de vorige albums, want de synthesizers worden enigszins taboe en de basic rocksound van de band (drums, gitaar, basgitaar en zang) is weer terug. Het hoogtepunt van Presto is zonder twijfel The Pass, een van de beste Rush-tracks aller tijden. Het is een zeer emotionele song die handelt over de toenemende zelfmoord onder teenagers in de jaren tachtig. Drummer Neil Pearts standpunt is zeer duidelijk: hij vernietigt de mythe dat zelfmoord een heroïsch einde is van een tragisch leven. De echte tragedie volgens Peart is de pijn en het verdriet van de nabestaanden; zelfmoord is een laffe daad en niets meer dan dat: “No hero in your tragedy, no daring in your escape, no salutes for your surrender, nothing noble in your fate, Christ, what have you done?”

De openingstrack van het album, Show Don’t Tell, is de meest succesvolle single van de plaat en bevat memorabele ritmische wendingen die zo typisch zijn voor Rush. Superconductor, een stevige rocksong, werd een hitje en handelt over de muziekindustrie, terwijl de vierde single, de titeltrack, een rustiger melodieus nummer is, dat gedragen wordt door de mooie akoestische gitaren van Alex Lifeson.

Presto haalde de 16e plaats in de Amerikaanse Billboard Album Top 200 en ook de gouden status (500.000). In Canada scoorde Presto platina (100.000) en in Engeland zilver (60.000). Tijdens de Presto-tour speelde Rush, ‘maar’ vijf tracks van het album (War Paint, Scars, Superconductor, Show Don’t Tell en The Pass) en dat zegt misschien veel over hoe Lee, Lifeson en Peart zelf over Presto dachten….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑