Bio: Michael Kiske

 

NIEUW ALBUM “HELLOWEEN” KOMT WERELDWIJD IN DE HITLIJSTEN!  🎃
Ons nieuwe album “Helloween” heeft nu wereldwijd topposities bereikt, meer dan tien Top 10-vermeldingen met een ongelooflijke nummer #1 in Duitsland en Spanje, evenals meer #1-posities in de fysieke hitlijsten in Zweden, Finland en de rockhitlijsten in het Verenigd Koninkrijk! BEDANKT, PUMPKINHEADS OVER DE HELE WERELD!

 

 

 

 

 

 

 

 

Helloween – New Release

Als de geschiedenis iets zegt, had Helloweens hereniging met oud-leden Michael Kiske en Kai Hansen eigenlijk op een ramp moeten uitlopen. Maar in plaats van zwarte ogen en rechtszaken uit te wisselen, heeft de nu zevenkoppige line-up zichtbaar de beste tijd ooit. Met de triomfantelijke liveshows van Pumpkins United werd het vooruitzicht op een nieuw Helloween-album plotseling veel spannender dan het anders zou zijn geweest.

Niet dat de band de afgelopen tijd op hun lauweren heeft gerust, maar Helloween voelt als een big deal, op een manier die de band al tientallen jaren ontgaat. Met Kai weer op gitaar en zang (hij stond aan het hoofd van de band voor hun Walls Of Jericho -debuut in 1985) en Michael die effectief duette met Andi Deris op het grootste deel van deze nieuwe nummers (en op briljante wijze), heeft Helloween een enorme hoeveelheid extra wapens in huis. hun prestatiearsenaal en songwritingpool. Glorieus, Helloween is precies zo briljant als het verdient te zijn.

Van het magnifieke en surrealistische Eliran Kantor-kunstwerk tot de onmiskenbare  gitaarklanken, Helloween straalt superioriteit en kracht uit, en het is spannend. Hoewel nog steeds stevig op het gebied van ultramelodische power metal, is dit veruit de zwaarste plaat die Helloween heeft gemaakt sinds The Dark Ride in 2000, maar met scherpere melodieën en refreinen dan op welk album dan ook sinds eind jaren 80, Keeper Of The Seven Keys als piek.

De pure kwaliteit blijkt duidelijk uit opener Out For The Glory ; zeven minuten onberispelijke bombast, met vlijmscherpe twin-lead hooks en Kiske en Deris die allebei de octaven met meer zwier schalen dan ooit, het is Helloween in excelsis. Van razende singles Indestructible en Fear Of The Fallen tot de gruizige progmetal van Robot King en de geëlektrificeerde extravagantie van het 12 minuten durende Skyfall , elk nummer verkondigt luidkeels dat Helloween terug is.

Geschiedenis

Michael Kiske, echte naam Michaël Kiske, (Hamburg, Duitsland, 24 januari 1968) is een zanger die het meest bekend geworden door zijn werk bij de powermetal band Helloween van 1987 tot 1993. Voordat Kiske bij Helloween kwam, had hij een demo opgenomen met het eveneens Duitse Ill Prophecy.

Helloween tijdperk

De originele bezetting werd gevormd door Kai Hansen, Michael Weikath, Markus Grosskopf en Ingo Schwichtenberg. In 1984 sloot de band een contract met Noise Records en nam 2 nummers op voor een compilatie cd. In 1985 namen Helloween hun eerste eigen album op, een ep met vijf nummers. In hetzelfde jaar nam de band ook hun eerste volwaardige album op, Walls of Jericho. De plaat werd een succes en critici roemden de vernieuwing die Helloween bracht in de heavy metal met hun mix van snelheid en melodie.

Tijdens optredens had zanger/gitarist Kai Hansen problemen met het tegelijkertijd zingen en bespelen van de gitaar. Na de ep Judas stopte Hansen met zingen en ging de band op zoek naar een nieuwe zanger. Hun eerste keus was Ralf Scheepers, maar de band kwam uiteindelijk terecht bij Michael Kiske, van een lokale Hamburgse band. Het eerste album met de nieuwe zanger, Keeper of the Seven Keys, part I (1987), vestigde de naam van Helloween als succesvolle metalband in Europa. In 1988 volgde het album met de voorspelbare titel Keeper of the Seven Keys, part II. Met dit album had de band nog meer succes en de toekomst zag er rooskleurig uit.

Verrassend genoeg stapte Kai Hansen uit de band na het Europese gedeelte van de tournee. zowel conflicten binnen de band als problemen met de platenmaatschappij lagen hieraan ten grondslag. Ook het tourbestaan eiste zijn tol bij hem. Hij werd vervangen door Roland Grapow, die de rest van de tournee afmaakte. In 1989 werd nog wel een live-album uitgebracht met opname van de Europese tournee. De overgebleven leden gingen door, maar problemen met de platenmaatschappij zorgden ervoor dat pas in 1991 een nieuw album met als titel Pink bubbles go ape kon worden uitgebracht. Zowel fans als recensenten waren niet te spreken over dit album. Dit leidde tot spanningen binnen de groep. Het volgende album, Chameleon, werd door fans als te veel pop gezien. Tijdens de bijbehorende tournee moest Ingo Schwichtenberg afscheid nemen wegens persoonlijke en drugsproblemen. De spanningen binnen de band namen toe en zanger Michael Kiske werd ontslagen.

Na Helloween

Op 16 augustus 1996, drie jaar na zijn afscheid bij Helloween, bracht Kiske een solo album uit, Instant Clarity. Hierop waren gastbijdragen te horen van de inmiddels bij Helloween vertrokken Kai Hansen en Adrian Smith (van Iron Maiden).

Sinds 1995 is Kiske een veelgevraagde zanger voor gastoptredens bij diverse bands en projecten, vooral bij Avantasia. In 2008 kwam er van Kiske een akoetisch album uit met oudere nummers, van voornamelijk Helloween en ook andere nummers.

Zijn volgende album verscheen in 1999 in Korea en Japan en in 2001 in Europa. Hoewel de zanger beide albums schaart onder de categorie pop, herbergen ze eigenlijk een variëteit aan stijlen.In 2003 vormde Kiske de band Supared. Hiermee richtte Kiske zich vooral op de rockmuziek.In 2006 brengt hij weer een solo album uit onder de naam “Kiske”. Op dit album zijn de hardrock en metal invloeden nog verder verdwenen maar het staat wel vol met mooi gezongen rustige (pop)songs.In 2012 kwam het debuutalbum van Unisonic uit, waar zowel de eerste zanger van Helloween (Kai Hansen) als de tweede zanger van Helloween (Kiske zelf, van 1987-1993) bandleden zijn. Kiske is de leadzanger en werkt momenteel, samen met de andere bandleden, aan een nieuw album van Unisonic, dat op 1 augustus 2014 uitkwam.

Place Vendome

In 2005 maakte Kiske deel uit van het Place Vendome project op het Italiaanse label Frontiers Records. Deze gelegenheidsband wordt wel vergeleken met bands als Foreigner en Journey. Het is een hardrock/AOR project, die in 2004 door Frontiers Records president Serafino Perugino is opgericht. Naast Kiske zijn de volgende muzikanten betrokken bij het project. Dennis Ward (bas en productie),Kosta Zafiriou (drum) enUwe Reitenauer (gitaar) van deband Pink Cream 69 and Gunther Werno (keyboard) vande band Vanden Plas.

Tot op heden heeft het project drie albums opgeleverd;

Place Vendome in 2005, Streets Of Fire in 2009 enThunder In The Distance in 2013.

Het debuut album (2004-2005)

Serafino Perugino kreeg het idee for het project Place Vendome in de winter van 2004. Hij benaderde Michael Kiske en Dennis Ward met het voorstel een AOR album te gaan maken en produceren. Volgens Kiske: was het hele project met de bijbehorende bandleden het idee van Serafino Perugino. Hij legde als eerst contact met Dennis Ward van Pink Cream 69 en huurde hem in om naar het idee van het project te bekijken. Dennis kwam met het voorstel om Kiske uit te nodigen voor de zangpartijen. Na het beluisteren van het materiaal, was Kiske behoorlijk onder de indruk en ging in op het aanbod. Het materiaal van het debuut Place Vendome, was geschreven door Dennis Ward, met medewerking van David Readman en Alfred Koffler.

The Streets Of Fire album (2008-2009)

Het tweede album van Place Vendome, werd uitgebracht op 20 februari en bevatte de zelfde line-up.Het materiaal werd dit maal geschreven door Torstie Spoof (Leverage), Ronny Milianowicz (Saint Deamon), Robert Sall (Work of Art) en Magnus Karlsson (Primal Fear). Een video werd er geschoten voor het nummer “My Guardian Angel”.

The Thunder in the Distance album (2012-2013)

In 2012 maakte Frontier Records bekend dat Michael Kiske bereid was om het derde album van Place Vendome op te nemen. Een verandering van de line-up werd tevens bekend gemaakt. Dirk Bruinerberg (ex-Adagio) was de vervanger van Kosta Zafiriou als drummer.

Het derde album van het project had een release datm van 1 november 2013. Het materiaal werd dit maal geschreven door, Magnus Karlsson, Timo Tolkki (ex-Stratovarius), Alessandro Del Vecchio (Hardline), Tommy Denander (Radioactive), Roberto Tiranti en Andrea Cantarelli (Labyrinth), Sören Kronqvist (Sunstorm) en Brett Jones.

Dit maal werd er een clip opgenomen voor het nummer “Talk To Me”. Zo als het nu laat aanzien, zal dit het laatste album zijn voor het project.

Close To The Sun album (2017)

Tegen alle verwachtingen in verschijnt toch het vierde wapenfeit van het “project” Place Vendome. Op dit album maken wederom een tal van prominente muzikanten hun opwachting of leveren songmateriaal aan. De namen van de muzikanten, die aan dit album meewerkten zijn dan ook niet min. Zo schreef Magnus Karlsson van Primal Fear het nummer Falling Star, dat al snel in je hoofd blijft hangen, werd Welcome to the Edge aangeleverd door Jani Liimatainen die we kennen van onder andere Sonata Arctica, leverde gitarist Olaf Thorsen van het meesterlijke Labÿrinth Helen en Riding the Ghost, horen we de DGM song Hereafter en werd door Simone Mularoni van deze laatste band ook maar meteen het nummer Across the Tides opgenomen. Ook Alessandro Del Vecchio componeerde twee nummers, namelijk Strong en Yesterday is Gone. Verder treffen we ook nog tracks aan van Aldo LoNobile van Secret Sphere en van Michael Palace van Palace. We krijgen ook een keure aan muzikanten te horen die meespelen op het album zelf. Zo is er vanzelfsprekend bassist Dennis Ward, Günter Werno , Dirk Bruinenberg op drums en horen we ook de gitaristen Magnus Karlsson, Uwe Reineauer, Gus G, Kai Hansen en Simone Mularoni om maar de voornaamsten te noemen. Als je al deze gegevens samen in een grote pot gooit, kan je haast niet anders dan tot een goed album komen.

Kiske/Somerville

Begin 2010 begon Kiske samen met Amanda Somerville aan de opnames voor een duet-album. Dit verscheen in het najaar van 2010 onder de naam Kiske/Somerville. Ook dit is een project naar een idee van Serafino Perugino. Het project bevat melodieuze rock en metal invloeden. Naast Kiske, is de amerikaanse zangeres Amanda Somerville verantwoordelijk voor de zangpartijen. De bandleden voor het project bestaan uit: Mat Sinner (Primal Fear, Sinner), Magnus Karlsson (Primal Fear), Sander Gommans (After Forever), Jimmy Kresic (Voodoo Circle) en Martin Schmidt.

In de maand oktober van  2013, Amanda Somerville bevestigde dat er een tweede album gepland staat voor medio 2015.

Terugkeer naar Helloween

In november 2016 werd aangekondigd dat voormalige leden Kai Hansen en Michael Kiske zich opnieuw bij de band zouden voegen voor een wereldtournee met de titel Pumpkins United World Tour, die op 19 oktober 2017 zou beginnen in Monterrey , Mexico, en het jaar daarop zou eindigen. Hoewel Hansen al een paar jaar af en toe te gast was op Helloween-shows, was Kiske bijzonder terughoudend in interviews met het idee om opnieuw met Helloween op te treden vanwege interne strubbelingen met Markus Grosskopf en vooral Michael Weikath, daterend van toen hij werd ontslagen van de band in 1993. Dit begon te veranderen in 2013, toen hij Weikath tegenkwam op het Sweden Rock Festival. Zo begon het allemaal. Het was Hansen, die sinds 2011 zijn bandmaat was als onderdeel van Unisonic .die hem uiteindelijk in 2014 overtuigde. Andere populaire voormalige leden Roland Grapow en Uli Kusch werden niet gevraagd om opnieuw lid te worden.

Deze nieuwe line-up was een gegeven met daarbij een origineel nummer, “Pumpkins United”, op 13 oktober 2017  werd dit als een gratis download (met een vinyl release op 8 december), waarop Deris, Hansen en Kiske allen hun zangkunsten verleenden.De Pumpkins United World Tour begon in Monterrey , Mexico op 19 oktober 2017. Bij de eerste show speelden zowel Deris als Kiske nummers van hun respectieve Helloween-albums en zongen ze samen duetten, terwijl Hansen de leadzang uitvoerde voor een medley van nummers van Walls van Jericho . De show omvatte ook een eerbetoon aan de overleden originele Helloween-drummer Ingo Schwichtenberg . Op 28-29 oktober 2017 nam de band hun concerten op in São Paulo , Brazilië voor een toekomstig live-album en dvd.

Over een mogelijk studioalbum onder de line-up van Pumpkins United, zei Deris in maart 2018: “We hebben er zeker veel en veel gesprekken over. Deze zomer, als de chemie zo doorgaat, dan is alles mogelijk. Na toen we dat specifieke “Pumpkins United”-nummer aan het opnemen waren, realiseerden we ons dat het gemakkelijk is om samen te werken. Het was helemaal geen probleem, alsof we al tientallen jaren zouden samenwerken.

Op 21 augustus 2018 maakte de band bekend dat op verzoek van hun label Nuclear Blast de line-up van Pumpkins United na 2018 zou blijven voortbestaan, en dat er begin 2019 een live-cd en dvd voor de Pumpkins United World Tour zou verschijnen, gevolgd door een nieuw studioalbum dat later dat jaar zal worden opgenomen voor een geplande release in 2020, met Weikath, Hansen en Deris als een “songwriting trio”; dit wordt hun eerste studioalbum met Hansen sinds Keeper of the Seven Keys: Part II in 1988, en het eerste met Kiske sinds Chameleon in 1993. De Pumpkins United World Tour eindigde op 22 december 2018 in Hamburg .

Op 4 oktober 2019 trad Helloween op tijdens de 2019-editie van Rock in Rio en op dezelfde dag de live DVD/Blu-ray United Alive en het livealbum United Alive in Madrid , beide opgenomen tijdens de Pumpkins United World Tour, uitgebracht. De eerste bestaat uit opnames van de optredens van de band in het WiZink Center in Madrid (2017), op Wacken Open Air 2018 en in São Paulo (2017) en de tweede is een opname van het volledige optreden in Madrid, met nummers opgenomen van shows in Praag , São Paulo , Wacken en Santiago de Chile fungeren als bonustracks. Op 26 november 2019 publiceerde de band een video waarin ze deelden dat ze begonnen waren met het opnemen van hun volgende album in Hamburg en dat ze van plan waren om eind 2020 weer te gaan touren.  Op 1 juni 2020 bevestigde Helloween dat ze het hadden uitgesteld. Vanwege de COVID-19-pandemie . De band kondigde ook aan dat ze hadden “besloten om de release” van hun nieuwe album te verschuiven naar begin volgend jaar; met zes jaar tussen My God-Given Right en het nieuwe album, is dit de langste tijd tussen twee Helloween-studioalbums, aangezien de band nooit eerder meer dan drie jaar had doorgebracht zonder een nieuw studioalbum uit te brengen. Op 25 maart 2021 brengt Helloween in Japan hun nieuwe boek uit, een encyclopedie genaamd Seven Keys United Memorial: Complete Collection of Helloween .

In maart 2021 werd aangekondigd dat het eerste album van de band met de line-up van Pumpkins United de titel Helloween zou krijgen , en het werd uitgebracht op 18 juni 2021. Het album stond bovenaan de Duitse hitlijsten en bereikte ook nummer één in verkoop in andere landen. 

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑