Mr. Big – The Stories We Could Tell

Mr. Big – The Stories We Could Tell

Jaar van release: 2014

Label: Frontiers Records

Wanneer je zo halverwege de veertig jaar bent dan ken je Mr. Big vooral van de nummers To Be With You en Just Take My Heart. De band, vernoemd naar het nummer van Bad Company kwam eind jaren ’80 bijeen als zogenaamde ‘supergroep’. Feitelijk waren het gewoon een aantal ervaren sessiemuzikanten aangevuld met een zeer getalenteerde gitarist (Paul Gilbert). Nadat het muzikale tij in de loop van de jaren ’90 was gekeerd had de band enkel nog wat succes in Japan en stopte er tot een aantal jaar geleden zelfs helemaal mee.

Weer zo’n legende die via Frontiers de carrière voortzet. Vijf jaar geleden staken de heren de koppen (en instrumenten) weer bij elkaar.  In 2011 bracht Mr. Big in de originele bezetting het comeback album What If … uit. Dat nu zijn vervolg krijgt in de vorm van The Stories We Could Tell. Onvermoeibaar lijken ze, zanger Eric Martin, gitarist Paul Gilbert, bassist Billy Sheehan en drummer Pat Torpey. De bluesy rock van de band staat nog steeds als een huis, zo bewijst deze cd.

Verwacht geen grote veranderingen van Mr. BigThe Stories We Could Tell is zoals je mag verwachten. Prima nummers, de herkenbare zang van Eric Martin en de Beatles-adoratie van Gilbert die zich, in tegenstelling tot zijn shred partijen elders (Racer X), voornamelijk focust op herkenbare songstructuren die nog eens extra worden aangezet door de mooie samenzang. Liefhebbers van de eerste drie platen zullen tevreden zijn. Het ligt in lijn met datgene dat zij gewend zijn van de heren.

Wat meteen opvalt is dat het geluid puur overkomt. Weinig hoorbare overdubs, en hier en daar solo’s zonder ondersteunende slagpartij. Dat de band nog steeds de bekende variatie aan de dag legt wordt evenzeer duidelijk. Rock, blues, meerstemmige koortjes, maar bovenal: melodie en onmiskenbare muzikale kwaliteit. Het is als een tv serie waar je na jaren afwezigheid zó weer kunt binnenvallen: er is weinig veranderd en het voelt vertrouwd.

De productie doet ook eer aan alle muzikanten wanneer Gotta Love The Ride het album opent. Helder, een goede mix, in sommige opzichten ook een beetje ouderwets en dat past wel bij de muziek. De muzikale discipline die Mr. Big altijd heeft gekenmerkt is nu ook weer het watermerk voor het nieuwe songmateriaal. In I Forget To Breathe bijvoorbeeld krijgt iedereen de ruimte om zijn ding te doen, en zelfs achter de gitaarsolo wordt er niets kunstmatig opgevuld. The Monster In Me is een heerlijke ouderwetse bluesstamper die begint met een scheurende Paul Gilbert, die goed in vorm is en af en toe de meest geweldige dingen uit zijn gitaar haalt.

Just Let Your Heart Decide is het relatieve rustpunt op deze cd maar dat neemt niet weg dat ik dit als een van de betere nummers beschouw. Niet alleen om het gevoel dat er in is gestopt maar ik krijg er gewoon kippenvel van. Als er ooit een kandidaat-opvolger is geweest voor de wereldhit To Be With You dan is het dit nummer wel. Ook het titelnummer bevestigt dat het vermogen om goede composities te schrijven nadrukkelijk aanwezig is.

Een gaaf album dat zeker onder oude fans en bluesrockliefhebbers gretig aftrek zal vinden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑