Masterplan – Aeronautics
Jaar van release: 2005
Label: AFM Records
Binnen- en buitenlandse bladen riepen het uit tot hét album van januari 2003, in sommige gevallen zelfs het album van het jaar. De Europese Commissie beloonde het met een “European Border Breakers Award”. Beweren dat het debuut van de Duitse band Masterplan warmpjes ontvangen werd is nogal een Untertreibung, is beweren dat Bruce Dickinson best leuk kan zingen. En terecht, want Masterplan’s titelloze eersteling was inderdaad een aangename verrassing die niet iedereen verwacht had. Aeronautics duikt er nog een stukje overheen.Aeronautics heeft een thema. Geen intro-tot-slotaccoord conceptalbum, maar een uiting van liefde voor en de fascinatie van het vliegen. En dat niet alleen tekstueel. Waar het debuut nog een samenraapsel is van overblijfselen uit de Helloween tijd, pure powermetal en wat experimenten, groeit op Aeronautics het gezicht van Masterplan. Als in; stevige melodieuze metal met een progressieve touch en soms naar nu-metal neigende riffs (“Dark From The Dying”). Het vernieuwende van het debuut uitgebouwd tot een welklinkend geheel, een hechte samenwerking waarop eenieders talenten naar voren komen.
Het volle pompende gitaarwerk, waar producer Andy Sneap een stevige invloed op heeft gehad, doet vergeten dat Masterplan maar één gitarist heeft. De soli zullen gitarist Roland Grapow ook weer wat poseurpret bezorgen op het podium, wat geheel gerechtvaardigd is. Drummer Kusch’s technische skills komen totaal tot uiting in Headbanger’s Ballroom, een ode aan de stamkroeg van Grapow. Wellicht zijn daar ook de persoonlijke problemen ontstaan die bezongen worden in “Back For My Life”, het “Enlighten Me” van Aeronautics. En Jorn Lande? Die blijft wat ‘ie altijd al geweest is. Goddelijk, net als de rest van dit album.
Geef een reactie