Tyketto – Strength In Numbers

Tyketto – Strength In Numbers

Jaar van Release: 1994

Label: Sony

Mijn exemplaar van Tyketto’s debuutalbum Don’t Come Easy ligt nog vers in het geheugen, dit is een top AOR-album en zou de eigenlijk de maatstaaf moeten zijn in het genre. Na het luisteren van het album “Strength In Numbers” valt je meteen op dat het debuut toch een tikje zwaarder is dan zijn opvolger. Hier toont de albumhoes een roedel wolven die rusten op een besneeuwd plateau, mogelijk wachtend op hun volgende maaltijd om beneden langs te dwalen. Als de foto de muzikale inhoud van het album zou moeten vertegenwoordigen, zouden diezelfde wolven op een strand moeten rondrollen, wachtend op hun buikje. Strength In Numbers levert een solide stuk melodieuze AOR, maar als een van de beste nummers op het album een ​​inferieure gereviseerde versie is van een deel van Don’t Come Easy, voelt er iets niet helemaal goed.

Het grootste probleem is dat leadzanger Danny Vaughn vocale prestatie onderbenut wordt. De man heeft zo’n geweldig stem, dat hij het toupetje van het hoofd zou kunnen blazen van de man die achter in een concertzaal staat. Maar nummers als “Ain’t That Love”, “All Over Me”, “Who Do You Cryen “The Last Sunset” lijken bijna op een akoestische sessie en hebben wel een meer bluesy karakter. Eén zo’n nummer valt nog wel te pruimen, maar dit is net te veel van het goede. Het is misschien niet verrassend dat Vaughn en Tyketto uit elkaar gingen nadat Strength In Numbers was uitgebracht.

De nummers “Write Your Name In The Sky”, “Meet Me In The SKy” en “Rescue Me” trekken het album nog net boven een voldoende. Het mist echte spierkracht, alsof Tyketto de maag voor het gevecht heeft verloren.

Misschien is de teleurstelling na het geweldig “Don’t Come Easy” het gene wat overheerst. Gezien de beoordeling, zou je kunnen denken, dat het album een totale aanfluiting is.

Eerlijk gezegd is “Strength In Numbers” een consistent, innemend stuk melodieuze rock die, waarbij de band geen spetterende nummer heeft gekozen, zoals op het debuut en in dat opzicht wat middelmatig is.. Maar het is ook te veilig, alsof Tyketto te behoedzaam of zelfs bang is om het pedaal te vaak in te trappen. Met andere woorden niet zo goed als het zou moeten zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑