Bodine – Bold as Brass
Jaar van release: 1982
Label: Pseudonym Records
Eind jaren ’70, begin jaren ’80 schoten ook in Nederland de hardrock-en heavy metalbands als paddenstoelen de grond uit waardoor zo’n beetje elke regio een levendige scene kreeg. Na besmet te zijn geraakt na het horen van “Holy Diver” van DIO, was bij mij het hardrockvirus ontstaan. Dan is het toch geweldig dat je anno 2025 nog een cd van Bodine weet te vinden. Bodine was begin jaren 80 een begrip in het Nederlandse hardrock wereldje naast Highway Chile , Helloïse en Martyr , terwijl andere bands zoals Horizon , Vandenberg , Picture en Vengeance ook naam maakten, in Vandenbergs geval zelfs internationaal . En in dit geval, een band afkomstig uit Den Haag met drummer Gerard Haitsma, bassist Armand van der Hoff, gitarist Rheno Xeros (ook bekend als René Rijsdijk) en zanger Jay van Feggelen (afkomstig uit Amsterdam). Ook discjockey Alfred ‘Big Al’ Lagarde was in die tijd zeer actief in de rockscene . Hij had elke dinsdag om 16.30 uur stipt een radioprogramma genaamd Beton op de Nederlandse radio. Elke rocker stemde af, want Alfred had altijd rock en metal van topklasse en belangrijker nog, hij gaf veel om de Nederlandse scene in het bijzonder. Hij zag het potentieel in Bodine, die al enkele jaren aan het repeteren was, maar niet veel erkenning kreeg. Toen Lagarde ermee instemde om hun eerste album ‘Bodine’ te produceren (hij produceerde later ook het eerste Highway Chile-album ‘Storybook Heroes’) begonnen er dingen te gebeuren.
In 1981 was het debuutalbum Bodine een feit, de stijl was een veelbelovende mix van hardrock en blues, de naam van Bodine was gevestigd. Leuk bijkomstig feit was, dat alle Bodine-albums uitgebracht zijn door Rinoceros, de platenmaatschappij van, schrik niet, Chiel Montagne!
Met de komst van 2e gitarist (Iron Anthony) Arjen Lucassen en een nieuwe zanger, Axel Langemeijer, werd het geluid van Bodine een stuk steviger en rauwer, meer heavy metal, hoewel er zeker nog wel bluesinvloeden te horen waren op het nieuwe album. Producer Alfred Lagarde (Big Al, wie kent hem niet uit die tijd met zijn radioprogramma’s Betonuur en later Countdown Cafe) ontfermde zich over de productie van dat 2e album, getiteld ‘Bold as Brass’ wat uitkwam in april 1982. Met veel lovende recensies zette dit album Bodine definitief op de kaart in de metalscene en daardoor werd in de jaren ’82 t/m medio ’84 flink getourd, regelmatig in het voorprogramma van internationaal gevestigde bands, zoals Accept en Raven alsmede enkele aansprekende festivals.
Het album opent met het nummer ‘Rock Machine’, een up-tempo-beuker van de bovenste plank, de andere nummers van kant A zijn wat meer mid-tempo en meeslepend. Kant B begint met een mooi door Big Al gesproken intro om vervolgens los te barsten in een welhaast epische rocker ‘Wild Fire Queen’. ‘Pumpin’ iron’ volgt dit geweldige nummer in een inderdaad pompende metalkraker waarbij je nekspieren danig op de proef gesteld worden. Het album sluit af met de heerlijk blues metal song ‘Regular rocker’.
Het hele album kenmerkt zich door vette metalriffs, vaak mooi twingitaarwerk, zeer gedreven zang en veelal heerlijk groovende nummers.
Na ‘Bold as Brass’ kwam nog de schijf ‘Three times running’ uit, met o.a. de zelfs van tv bekende meebruller ‘Shout’. Helaas werd dit niet de internationale doorbraak van Bodine. Arjen Lucassen vertrok naar Vengeance en dat luidde min of meer het einde van Bodine in. Enkele pogingen van fans in de loop der jaren erna om Bodine weer nieuw leven in te blazen strandden al snel.
