Foo Fighters – Greatest Hits Jaar van release: 2009 Label: RCA Records
Wanneer een band als Foo Fighters besluit om na 15 jaar een Greatest Hits uit te brengen, mag je rekenen op een tracklist die niet alleen dienst doet als samenvatting, maar als een statement. Want zeg wat je wil over Dave Grohl en co: in een tijd waarin alternatieve rock steeds meer gefragmenteerd raakte, waren de Foo’s een van de weinige bands die de punkroots van Nirvana combineerden met een bijna Springsteen-achtige stadionmentaliteit. Met deze compilatie uit 2009 laat de band zien waarom ze sinds het midden van de jaren ’90 tot de top van de moderne rock behoren – zonder zichzelf ooit te verloochenen.
De hits: sterk en tijdloos. De tracklist leest als een rockradio-playlist pur sang:
Everlong
My Hero
Learn to Fly
Best of You
All My Life
Times Like These
Stuk voor stuk nummers die inmiddels klassiekerstatus hebben bereikt. Wat deze songs zo krachtig maakt, is hun emotionele directheid en melodische kracht, zonder de energie van Grohl’s punkverleden te verliezen. Foo Fighters is een band die rock toegankelijk maakt zonder soft te worden – en dat komt op deze compilatie uitstekend naar voren. Opvallend is dat de nummers – afkomstig uit totaal verschillende albums en fases – moeiteloos naast elkaar staan. Dat is het bewijs van een sterke muzikale identiteit. Of het nu gaat om de rauwe stoot van Monkey Wrench, de melancholie van Word Forward of het stadionvuur van The Pretender – het voelt coherent.
De twee nieuwe nummers – Wheels en Word Forward – zijn prima Foo-tracks, maar halen het niet bij de rest. Wheels is een midtempo, radiovriendelijke rocker die wat veilig aandoet. Word Forward is steviger en wat experimenteler, met een donkere ondertoon die in 2009 wellicht de richting van het volgende studioalbum suggereerde. Geen miskleunen, maar ook geen instant-klassiekers. Toch voegen ze als “exclusieve” tracks net genoeg toe om deze compilatie meer te maken dan enkel een doorgeefluik voor fans die de albums al bezitten. De productie – zoals je mag verwachten – is dik in orde. De meeste tracks zijn opnieuw geremasterd, waardoor zelfs de oudere nummers (Big Me, This is a Call) krachtiger en moderner klinken. De drums beuken, de gitaren zijn gelayerd tot in perfectie en Grohl’s stem klinkt nog altijd alsof hij in de garage én in Wembley tegelijk staat te zingen.
Het is die balans tussen ambachtelijke sound en pure energie die Foo Fighters zo onweerstaanbaar maakt – en deze compilatie legt dat treffend vast.
Kritiekpuntje: gemiste kansen
Voor de hardcore fans is er een klein gemis. Tracks als DOA, Generator of Aurora schitteren door afwezigheid, terwijl deze nummers juist de diepere lagen in de discografie vertegenwoordigen. Ook is er weinig aandacht voor het wat donkerdere werk van In Your Honor of het meer experimentele Echoes, Silence, Patience & Grace. Maar goed – een “greatest hits” is bedoeld voor het grote publiek, en daarin slaagt deze compilatie.
Conclusie
Greatest Hits van Foo Fighters is geen revolutionaire release, maar wel een noodzakelijke. Voor nieuwe luisteraars is het een perfect instappunt. Voor doorgewinterde fans is het een herinnering aan hoeveel wereldnummers deze band eigenlijk al heeft geschreven. En dat alles zonder in te leveren op oprechtheid, energie en rock-‘n-roll flair. Het album onderstreept nog eens dat Dave Grohl niet alleen de drummer van Nirvana was, maar één van de meest consistente, sympathieke én relevante rockfiguren van de 21e eeuw.
