Stryper – 7: The Best Of Jaar van release: 2003 Label: Hollywood Records
Stryper – 7: The Best Of (2003), een verzamelaar die méér is dan alleen een bloemlezing – het is een herbevestiging van geloof, vakmanschap en vurige hardrocktrots. “Geel en zwart, zwaard en geloof, snoeiharde riffs en hemelbestormende vocalen…” Zet die kruisbeelden maar klaar en trek je spandex aan, want Stryper is terug — niet als reliek van een voorbij tijdperk, maar als sonisch geloofsleger dat in 2003 met 7: The Best Of een verzamelaar aflevert die je niet enkel herinnert aan het verleden, maar het heden laat zinderen van hun onmiskenbare erfenis.
Waar veel bands hun compilaties vullen met dode hits en levenloze herhalingen, pakt Stryper het anders aan. 7 is geen grafzerk op een glorieus verleden, maar een levende, zingende preekstoel van stalen overtuiging, aangevuld met twee nieuwe tracks die meteen laten horen: deze band heeft de strijd nooit verlaten.
De hel roept… maar Stryper schreeuwt terug. De tracklist is een sonische bijbel voor wie de jaren ’80 doorkruiste met een kruis om de nek en een Marshall-stack achter zich. To Hell With The Devil, Calling On You, Free, Honestly — het zijn niet alleen liedjes, het zijn strijdliederen, soundtracks voor strijders in spandex die net zo goed de liefde van God als de liefde van een groupie bezongen. En het is die dualiteit die Stryper zo uniek maakt. Michael Sweet klinkt hier als een aartsengel met feedback in zijn vleugels. Zijn uithalen bij The Way en Makes Me Wanna Sing zijn nog altijd van een zuiverheid die menig power metal-zanger anno nu doet blozen.
De remastering doet wonderen. Dit is geen muffe jukeboxversie van je favoriete Stryper-momenten, maar een herschilderd altaar van sonische glorie. De riffs van Oz Fox zijn vlijmscherp, de koortjes loepzuiver, en de productie heeft net dat beetje extra punch gekregen dat je nodig hebt om deze songs anno 2003 weer relevant te maken. In God We Trust en Always There For You klinken nog steeds als stadionhymnes, gebouwd om opgepompt mee te schreeuwen vanaf de bovenste ring in een stadion.
De twee nieuwe nummers — Something en For You — zijn het bewijs dat Stryper niet alleen hun verleden beheersen, maar ook hun heden. Something is een moderne rocksong met een groove die stevig in de 21ste eeuw staat, maar zonder het DNA van de band te verloochenen. For You is een semi-ballad met bite, met een refrein dat hemelpoorten open kan zingen. Je hoort dat Michael Sweet zijn stem nog steeds als wapen hanteert — niet als reliek, maar als levende munitie tegen cynisme en stilstand.
En ja, het geloof speelt een grote rol. Maar dit is geen preek op muziek. Dit is geloof met volume, spiritualiteit met distortion, liefde voor God én voor rock-‘n-roll. Waar anderen haat prediken verspreidt Stryper hun boodschap via dubbele gitaarsolo’s, hoge noten en een riff die recht je ruggengraat in dendert.
Je hoeft het niet eens te zijn met de boodschap om de authenticiteit en overtuiging te voelen. Stryper is geen gimmick. Ze geloven in wat ze doen – al decennialang – en dat hoor je.
Conclusie
7: The Best Of is geen grafsteen, geen verzameling hits voor in de supermarkt, maar een levend, ademend monument voor een band die zijn unieke pad volgde — door hoon en lof, door MTV en de hel, altijd met de blik op het licht. Wie denkt dat Stryper slechts een voetnoot is in de glammetalgeschiedenis heeft het gruwelijk mis. Deze compilatie bewijst het: ze stonden er, ze staan er, en ze blijven staan — met geloof, vuur, en riffs die de muren van Jericho nog een keer zouden doen instorten.
