Foreigner – The Very Best Of Foreigner Jaar van release: 1992 Label: Atlantic
Foreigner ontstond in 1976 uit het brein van Brits gitarist Mick Jones, met als frontman de Amerikaan Lou Gramm, en versterkt door ex‑King Crimson-aanwinst Ian McDonald, bassist Ed Gagliardi, toetsenist Al Greenwood en drummer Dennis Elliott. Hun debuutalbum uit 1977, met nummers als “Feels Like the First Time” en “Cold as Ice”, klonk als een ideale mix van Engelse precisie en Amerikaanse rockenergie. In 1990 verliet Lou Gramm de band, waardoor deze compilatie (Amerika: The Very Best … and Beyond, Europa: The Very Best Of Foreigner) eind 1992 verschenen is, allemaal tracks uit de klassiekerperiode 1977–1987 – met uitzondering van de Lou‑vrije Unusual Heat periode. De bezetting wisselde na verloop van tijd: Gagliardi maakte plaats voor Rick Wills, McDonald en Greenwood vertrokken al vroeg, en latere albums kregen de inbreng van Bruce Turgon, Jeff Jacobs, Mark Schulman, zelfs Robin Zander
De Europese versie telt 16 tracks, chronologisch geordend, van vroege hits tot ballads en eindigend in de poprockbalans van midden jaren ’80.
Topnummers uitgelicht
“Feels Like the First Time”. Debuutsingle van hun eerste album (1977). Mick Jones schreef ‘m tijdens audities; Lou Gramm zong ‘m alsof zijn leven ervan afhing. Een waardige opener voor deze verzamelaar. “Cold as Ice”. Moody, met een pianohook die tot het einde der tijden blijft hangen. Lou’s vocal is gecontroleerde woede. “Hot Blooded”, catchy en puberhartstochten op tape. Klassiek stadiumgeweld uit 1978. “Double Vision”. Ruwe hardrockheartbeat meet hook-laced punch in 1984. “Juke Box Hero”. Rockverhaal in songvorm: arbeider die gitaarklank hoort, droomt, bereikt. Anthemic, energiek, onverwoestbaar. “Waiting for a Girl Like You” & “I Want to Know What Love Is”. Synth en soul met glam. Twee ballads die hun AOR-sound definieerden. Ongeremd dramatisch, perfect getimed voor FM-radio. “Urgent”. Funky baslijn meets saxofoon solo. “Head Games”, “That Was Yesterday”, “Say You Will”, “I Don’t Want to Live Without You”, vier sterke slotsongs die laten zien dat Foreigner niet alleen hitmachine was.
Conclusie
The Very Best Of Foreigner (1992) is een nauwkeurig gekalibreerde hitmachine: 16 songs die zoals de gebruikers ze wilden horen. Van rauwe pubrock tot weelderige powerballads, van Neil Young‑achtige grint tot synth-AOR zwaarte.
