CURTAINFALL – Shadows That Remains

CURTAINFALL – Het idee, de tekst, thematiek en AI (Making of, deel 1)
April- Augustus 2025: Soms denk je: “Wat kan er nog nieuw zijn in metal?” En dan komt daar Curtainfall. Geen band die jarenlang in een vochtige oefenruimte in Delfzijl het stof uit de versterkers hoestte, maar een project dat eind april simpelweg uit de digitale krochten van ChatGPT en AI omhoog kroop. Jawel: bits, bytes, en een vleug siliconen magie. Maar laat je niet foppen – achter die koude code blijkt toch een warm kloppend hart van metal te zitten.
Het idee begon met teksten. In het Nederlands nog wel – dat moet gezegd – waarna de vertaalmachine werd aangeslingerd richting Engels. Vervolgens werd er driftig geschaafd, gesnoeid, en herbouwd alsof men een oude Stratocaster uit elkaar trok en met ducttape weer in elkaar zette. Het resultaat? Een stel songs met een duidelijke kapstok: couplet, pre-chorus, refrein, outro. Alsof AI plots een cursusje Metal 101 had gevolgd.
Het centrale woord van dit debuut is “Schaduw”. De titel van het album: Shadows That Remains. Poëtisch genoeg om bij bands als Within Temptation aan te schuiven, maar duister genoeg om de eyeliner van menig beginnend bandje nat te maken.
De echte fun begon toen de stijl toegevoegd werd. Niet de eerste keer raak natuurlijk: zanglijnen die meer op robotten karaoke leken, riffs die eerder uit de Commodore 64 dan uit een Marshall kwamen. Maar na eindeloos schuiven met stijlen, zangtypes en effecten begon er iets te ontstaan dat met recht een album mocht heten.
Curtainfall is dus geen band die je vanavond in de plaatselijke kroeg ziet spelen (tenzij iemand zijn laptop meebrengt en een beamer aanslingert). Het is meer een experiment in hoe ver je de digitale tovenaarskunst kunt rekken, tot er iets ontstaat dat zowel herkenbaar als compleet buitenaards klinkt.
En zeg nou zelf: hoe vaak kom je een plaat tegen die letterlijk uit een algoritme is geboren? Curtainfall heeft met Shadows That Remains misschien wel de eerste stap gezet naar een nieuw genre: AI Metal. Of, zoals we in de jaren tachtig zouden zeggen: “Science Fiction voor je stereo-installatie.”
Bert Meijers
