Crowne – Wonderland Jaar van Release:2025 Label: Frontiers
“Bless the sun and kiss the rain!” roept Alexander Strandell in de openingstrack, en de toon is meteen gezet: groots, meeslepend, met de armen wijd open richting de melodische hemel. Twee jaar na het degelijke Operation Phoenix keert de Zweedse supergroep Crowne terug, en ja, dit keer leveren de heren met Wonderland een plaat af die in dit genre de kroon spant.
Supergroep, dat woord klinkt soms als een vloek. Te vaak betekent het: muzikanten die elkaars agenda’s niet in sync krijgen en een plaat afleveren die klinkt als een zakelijke verplichting. Maar Serafino Perugino, de immer speurende labelbaas van Frontiers, weet dondersgoed hoe hij puzzelstukjes moet leggen. Hij zet Jona Tee (H.E.A.T.) achter de knoppen én keyboards, haalt Alexander Strandell (Art Nation, Lionville, Nitrate) voor de microfoon, plaatst Europe-veteraan John Levén als fundament op bas, laat Christian Lundqvist (ex-The Poodles) de drums laten stuwen, en sinds vorig jaar is Love Magnusson (Dynazty) officieel toegetreden als gitarist. Een gouden formule, die hier culmineert in een album waar het vakmanschap van afdruipt.
Wonderland klinkt als een staalkaart van alles waar Scandinavië groot in is: melodieuze heavy rock met stadion-refreinen, power metal-invloeden, toetsenpartijen die de lucht openbreken, en riffs die je het liefst door een Marshall-muur wil horen knetteren. Jazeker, het zit allemaal in hetzelfde universum als Dynazty, 7th Crystal, Ginevra en Eclipse. Maar waar die bands soms nét te veel op de automatische piloot varen, knalt Crowne er net wat meer passie en spelplezier in.
Magnusson blijkt de geheime troefkaart: zijn gitaarspel tilt de plaat een niveau hoger. Luister naar de titeltrack Wonderland, een opener die met volle vaart door de speakers dendert. Of neem Timing Is Right, dat met een haast absurd strak refrein in je brein gegrift blijft. De gitaarsolo’s zijn niet slechts vingeroefeningen; ze ademen drama, emotie en – jawel – melodie.
Hoogtepunten:
Legacy – Een track die het erfgoed van Europe (Out of This World) koppelt aan de moderne swagger van Dynazty.
Heaven Tonight – Stuwend, massief en gemaakt voor de festivalweides.
Eye of the Oracle – Een epische stamper waarin keyboards en gitaren zich als twee vurige rivieren vermengen.
Love The Enemy – Begint met een piano intro, met een stevige interval, daarna weer voorzien van een stevige drumbeat, een herkenbaar referein. Afwisseling van keyboards en gitaar.
Timing is Right – een mix van scandinavische hardrock en metal, een opzwepend nummer met stevige drums, met een meezingrefrein.
The Fall – Een majestueus slotakkoord: donkerder van toon, dreigend van groove, en voorzien van een refrein dat blijft nagalmen als een avondlucht boven Stockholm.
Naast de hoogtepunten, nog ook nog 2 noemenswaardige nummers.
Warlords of the North – Historisch verantwoord Viking-epos, mede geschreven door Saxon’s Biff Byford. De NWOBHM-adem is duidelijk voelbaar, maar de Scandinavische grandeur maakt er iets eigens van.
Goodbye – Een ballad die niet zoetsappig wordt, maar juist een adempauze geeft. Pure emotie, gedragen door Strandell’s stem.
Zanger Alexander Strandell is zonder twijfel een krachtpatser. Zijn stem torent boven de arrangementen uit als een vuurtoren in stormachtig water. Hij wisselt moeiteloos tussen intiem en massief. Maar – en dat is het kleine risico – zijn herkenbare, bijna musical-achtige stijl hoor je inmiddels op zóveel platen binnen dit genre, dat enige verzadiging dreigt. Hier, op Wonderland, werkt het echter in zijn voordeel: de man tilt de songs, hoe groots ook, naar een emotioneel niveau.
Conclusie:
Speltechnisch is Wonderland dichtgetimmerd. Alles klopt: de riffs snijden, de ritmesectie stampt, de toetsen schilderen grootse luchten en de zang schreeuwt stadion. Maar bovenal klinkt Crowne niet als een project, maar als een band. Dat is het verschil tussen routine en magie. In een overvol landschap van melodieuze powerrock en Scandinavische heavy anthems legt Crowne met Wonderland de lat nog eens een stukje hoger. Het is een album vol grandeur, spelplezier en hooks die je na één luisterbeurt al meeneuriet. Fans van Europe, H.E.A.T., Dynazty en Art Nation zullen zich meteen thuis voelen, maar Crowne levert meer: een gevoel van ambitie, van drive, van een band die zichzelf niet tevreden stelt met “goed genoeg”.
Wonderland is een meesterwerk in zijn genre. Geen revolutie, maar wel een triomf. Een album dat laat zien wat er gebeurt als vakmanschap, melodie en passie samensmelten. Crowne kroont zichzelf – en terecht.
