Bodine – Three Times Running
Jaar van release: 1983
Label: Pseudonym Records
Omdat er geen vervanging voor Armand van der Hoff gevonden kon worden vóór de opnames van hun derde album, werd besloten dat de baspartijen verdeeld zouden worden tussen Arjen Lucassen en Rene Rijsdijk. Nadat de opnames waren afgerond, voegde vervanger Jeroen Bos zich bij Bodine, waardoor de band opnieuw een kracht werd om rekening mee te houden. Op de hoes vermeld als Geronimo, had nu bijna elk lid, behalve Gerard Haitsma, een illustere artiestennaam: Axel Langemeijer met de bijnaam Mad Man Axel, Arjen Lucassen als Iron Anthony en Rene Rijsdijk als Rheno Xeros.
Het openingsnummer Shout is een directe voortzetting van het geluid dat ze op Bold As Brass omarmden en blijkt een krachtige, uptempo rocker te zijn met een heerlijke shredding en vliegende twin-gitaarduel door Lucassen en Rijsdijk. Het is een nummer dat richting toegankelijke heavy metal glijdt.
Langemeijer’s ad-libs, kreten en gebrul, een handelsmerk op het tweede album, zijn minder aanwezig, en als gevolg daarvan gaat een deel van de rauwe energie van de band verloren, wat het mainstream gevoel van Bodine in deze tijd benadrukt. Desondanks weet de muziek een ijzersterke indruk achter te laten. Battlefield kenmerkt zich door speelse twin-gitaardelen, geweldige solo’s en speelse drums die gemakkelijk kunnen concurreren met hedendaagse bands in dit genre.
Black Star Risin’ en Hard Times gaan verder met het leveren van competente melodieuze metal, die doet denken aan Y&T, met uitstekende twin-gitaren, die inmiddels hun grootste troef zijn geworden. Rampage maakt onbewust dat je je vuist wilt heffen en de heuvels op wil rennen met zijn gedurfde houding en door Iron Maiden geïnspireerde, snelle metal. Het hoogtepunt van het album, het uitstekende The Force, kan worden beschouwd als het anthem van het album. Een prachtige gitaaropening is de voorbode van een compositie gevuld met vele wisselende, pakkende melodieën en melancholie, terwijl schreeuwende, opwindende gitaarsolo’s het nummer op grootse wijze afsluiten.
Merkwaardig genoeg zijn van de acht nummers er twee instrumentaal en beide voelen meer aan als improvisaties dan als daadwerkelijke composities. Het inspirerende Below The Belt is een tour de force, met een voortdurende orkaan van vliegende solo’s, melodische improvisaties, inventief drumwerk en bedwelmende gitaaruitbarstingen. De albumafsluiter Free Kick bevat een drumsolo te midden van al dit gitaarextravaganza en straalt losjes een Thin Lizzy-vibe uit. Het mist echter een bepaalde punch en blijkt het einde te zijn van een verder sterk album.
Dit krachtige album stond trots tussen vele van zijn tijdgenoten (zoals Dio en Metallica), maar interne problemen zorgden ervoor dat Bodine de energie verloor, met Arjen Lucassen die in april 1984 vertrok naar Vengeance. Zijn vervanging door Henry van Manen (ex-Picture) faalde en niet lang daarna hield Bodine op te bestaan.
