Queensrÿche – The Art Of Live Jaar van release: 2004 Label: Sanctuary
Opgenomen tijdens de 2003 Tribe-tour, deels samen met Dream Theater, is dit geen traditionele Greatest Hits, maar een reflectie van Queensrÿche in de vroege jaren 2000. Jammer genoeg: 6 van de 14 tracks komen van het weinig geliefde Tribe-album, terwijl de klassiekers pas op het einde opduiken. Speelden prominent het nieuwe repertoire uit 2003. Tribe opent krachtig, maar komt live soms wankel over. Sign of the Times balanceert op de grens van overtuigend en vergeefs ambitieus
“Roads to Madness” Een akoestische uitvoering van het Warning-nummer. Hier komt Queensrÿche tot leven — ingetogen, mysterieus, filmisch — en het breekt het trance‑formaat met verrassende klasse. Het klassieke kwartet Anybody Listening?, Breaking the Silence, The Needle Lies, Best I Can. Deze tracks uit Operation: Mindcrime en Empire lijken alsof ze net op het podium gegraven zijn: krachtig, nostalgisch, en exact wat fans na al die jaren nodig hadden. De energie komt terug — eindelijk refereert men niet naar het verleden, maar héért het verleden op het podium. Geoff Tate zingt met passie, maar de strot klinkt niet meer als in 1988. Toch toont hij inzet, niet het gemak van vroeger. De gitaristen Wilton & Stone bieden solide riffs, maar missen de duisternis en diepgang van de klassieke DeGarmo-periode. Scott Rockenfield’s drums klinken electronisch dun en ondiep, een zwakke schakel in het livegeluid.
Conclusie
The Art of Live is geen onmisbaar artstuk. Het is een momentopname: Queensrÿche ná Crisis, maar vóór de comeback van Mindcrime II. Klassiekers herrijzen, nieuwe songs blijven hangen in middelmaat. Live werkt het soms, vaak niet.