Dokken – The Very Best of Dokken Jaar van release: 1999 Label: Elektra / Rhino
The Very Best of Dokken is een greatest hits-album van de Amerikaanse heavymetalband Dokken . Dezeuitgebracht op Rhino Records , bevat de meeste singles van Dokken van vóór 1995, het jaar waarin deze compilatie uitkwam. Deze compilatie bestaat uit 16 nummers, gerangschikt in chronologische volgorde. De nummers omvatten het instrumentale “Mr. Scary”, “Walk Away”, de enige studioversie van het livealbum Beast from the East uit 1988 ; “Mirror Mirror”, van Don Dokkens soloalbum Up from the Ashes uit 1990 ; en ” Too High to Fly “, van het reüniealbum Dysfunctional uit 1995 . Het album is een arsenaal van melodie, powerballads en shred: Dokken’s beste wapens op één plaat. Een kroniek van littekens, liefde en Lynch‑vlammen.”
Breaking the Chains, de opener en hun manifesto. Niet zomaar een riff, maar een metaalboodschap: je bent los, vrij, en de wereld zal horen wat je doet. Een statement dat hun carrière in één simpele zin samenvat. Paris is Burning (live, Europa ’82) Toont de rauwe energie van de vroege jaren. Geen gepolijste studio, maar de vonk van het podium. De liveversie geeft George Lynch ruimte om te vliegen— letterljk en figuurlijk. Into the Fire, kortweg een vuurballade met reverb. Muzikaal scherp en Don zingt alsof zijn leven ervan afhangt, zelfs als hij halverwege lijkt te vergeten waar het refrein is. Just Got Lucky, geboren onder een vulkaan — letterlijk, volgens Lynch’s lava‑shoot video. Een feelgood riff die contrasteert met grillige solo’s: glam met grit. Alone Again, een powerballad die Don Dokken’s kracht in kwetsbaarheid toont. Commercieel, emotioneel en herkenbaar voor tientallen sterrenkijkende tieners destijds. Tooth and Nail Speed‑driven rock met een eigen duivel op de schouder. Lynch en Pilson pompen energie door elk akkoord. In My Dreams, waarschijnlijk hun meest memorabele crossover. Het vocht tussen metal en pop – en juist daar nam het drama een vlucht. Dream Warriors gecomponeerd voor Nightmare on Elm Street III, maar overtrof de film. Sterk riff, horror-hook, en Lynch die alle registers openzet. Mr. Scary, Instrumentaal monsterwerk – geen vocals, alleen Lynch’s fretwerk. Mirror Mirror , verassend ingepast en origineel Don. Europa’s John Norum voegt een Scandinavische snuf toe, en de track klinkt alsof Dokken in een transformatie wordt omgeturnd tot een AOR-kanjer. Too High to Fly, de enige track van ná hun glansperiode (1995). Rockt, maar voelt vlak en vermoeid in vergelijking met de rest.
Deze compilation is chronologisch geordend, waardoor je Dokken’s evolutie hoort: van stoere early ’80s power naar volwassen AOR-met-hart in Dream Warriors. Inclusief één live track (Paris Is Burning) en zelfs een solo track (Mirror Mirror) — zorgvuldig gepositioneerd om hun veelzijdigheid te tonen.
Conclusie
The Very Best of Dokken is geen lullige nostalgie-trip. Het is een geschiedenisles in glam‑metal, zorgvuldig gemonteerd als een solide intro voor wie Dokken wil leren kennen – en een compacte herbeleving voor de oude garde. Lynch’s riffs, Don’s toon, Pilson & Brown’s backing vocals: je hoort teamwork, personal stakes en rock met integriteit.
