CURTAINFALL – Shadows That Remains
September 2025,
CURTAINFALL – De schaduw groeit (Making of, deel 2)
De digitale sluier licht langzaam op: Curtainfall, de band die niet in een oefenhok maar in een processor geboren werd, heeft zijn eerste nummers in vorm gegoten. De eerste composities zijn zelfs al omgezet naar MP3 – jazeker, Curtainfall is officieel meer dan een mapje vol halve zinnen en wav-bestanden.
Het eerste nummer
1. Fractured Light- Curtainfall (Album Shadows That Remain)
Geen band die via een oproepje in de plaatselijke platenzaak is ontstaan (“zanger gezocht, voorkeur voor Bruce Dickinson maar zonder ego”), maar eentje die uit pure digitale magie tot leven kwam. AI, tekstverwerking en een hoop eigenwijsheid: dat zijn de grondstoffen van Shadows That Remains.
De eerste contouren zijn inmiddels zichtbaar. Dertien nummers geschreven, waarvan de eersten hun weg hebben gevonden naar composities en – jawel – MP3’s. Curtainfall is dus officieel geen fictief idee meer, maar een entiteit die daadwerkelijk geluid produceert.
Uitdaging één: hoe maak je van geschreven tekst een arrangement zonder dat je je bankrekening plundert aan dure abonnementen? Om het allemaal nog een tikje ingewikkelder te maken, heeft de band besloten géén cent uit te geven aan dure AI-abonnementen. Antwoord: free software. En geloof ons, dat is nét zo rock-’n-roll als het klinkt. Nee, Curtainfall kiest de ware underground-aanpak: Het is alsof je in 1983 besloot je demo op te nemen met een cassetterecorder van de Blokker – behelpen, maar hé, de rauwe charme is er niet minder om of te wel je met een tweedehands gitaar met drie snaren tóch probeert “Rime of the Ancient Mariner” te spelen.
Uitdaging twee: de sound. De kwaliteit mag dan (nog) niet tippen aan de studioplaat van Iron Maiden of het gepolijste geweld van Within Temptation, Curtainfall we weten toch verrassend geluid te produceren, zonder kosten. Het resultaat heeft een rauwe charme die eerder doet denken aan die goeie ouwe demotapes van de jaren ’80 – en laat dat nou precies de sfeer zijn waar de echte metalhead warm van wordt.
Wat brengt de toekomst? Nog meer nummers verder uitwerken, de zoektocht naar de juiste arrangementen voortzetten en misschien – héél misschien – een videoclip. Want wat is een band zonder clip? Al was het maar een donkere kelder, een rookmachine en een AI die weigert headbangende haren realistisch te tekenen.
Tot die tijd is Curtainfall het bewijs dat je zelfs met digitale schaduwen, gratis software en een hoop doorzettingsvermogen iets kunt maken dat klinkt als… nou ja, bijna metal.
Tot zover deel 2 van onze Curtainfall Making Of. De schaduw groeit, de muziek krijgt vorm – en het mooiste is: dit verhaal is nog niet af.
CURTAINFALL – Het idee, de tekst, thematiek en AI (Making of, deel 1)
Juli- Augustus 2025: Soms denk je: “Wat kan er nog nieuw zijn in metal?” En dan komt daar Curtainfall. Geen band die jarenlang in een vochtige oefenruimte in Delfzijl het stof uit de versterkers hoestte, maar een project dat eind april simpelweg uit de digitale krochten van ChatGPT en AI omhoog kroop. Jawel: bits, bytes, en een vleug siliconen magie. Maar laat je niet foppen – achter die koude code blijkt toch een warm kloppend hart van metal te zitten.
Het idee begon met teksten. In het Nederlands nog wel – dat moet gezegd – waarna de vertaalmachine werd aangeslingerd richting Engels. Vervolgens werd er driftig geschaafd, gesnoeid, en herbouwd alsof men een oude Stratocaster uit elkaar trok en met ducttape weer in elkaar zette. Het resultaat? Een stel songs met een duidelijke kapstok: couplet, pre-chorus, refrein, outro. Alsof AI plots een cursusje Metal 101 had gevolgd.
Het centrale woord van dit debuut is “Schaduw”. De titel van het album: Shadows That Remains. Poëtisch genoeg om bij bands als Within Temptation aan te schuiven, maar duister genoeg om de eyeliner van menig beginnend bandje nat te maken.
De echte fun begon toen de stijl toegevoegd werd. Niet de eerste keer raak natuurlijk: zanglijnen die meer op robotten karaoke leken, riffs die eerder uit de Commodore 64 dan uit een Marshall kwamen. Maar na eindeloos schuiven met stijlen, zangtypes en effecten begon er iets te ontstaan dat met recht een album mocht heten.
Curtainfall is dus geen band die je vanavond in de plaatselijke kroeg ziet spelen (tenzij iemand zijn laptop meebrengt en een beamer aanslingert). Het is meer een experiment in hoe ver je de digitale tovenaarskunst kunt rekken, tot er iets ontstaat dat zowel herkenbaar als compleet buitenaards klinkt.
En zeg nou zelf: hoe vaak kom je een plaat tegen die letterlijk uit een algoritme is geboren? Curtainfall heeft met Shadows That Remains misschien wel de eerste stap gezet naar een nieuw genre: AI Metal. Of, zoals we in de jaren tachtig zouden zeggen: “Science Fiction voor je stereo-installatie.”
CURTAINFALL (The Beginning)
April – Juni 2025
Curtainfall is niet zomaar een band. Curtainfall is een experiment, een digitale hersenspinsel, een Frankenstein die eind april uit de krochten van AI werd opgetrokken – compleet met poëtische teksten, melodramatische refreinen en een albumhoes die waarschijnlijk meer uren dan Marshall-wattages heeft gekost.
De thematiek van Shadows That Remains is geen kattenpis. Maar existentiële twijfel, de menselijke paradox, trots en misleiding. Of, zoals de band het zelf zou zeggen: “Een soundtrack voor je innerlijke strijd, gevangen in je eigen denken.” Je hoort echo’s van perspectiefwisselingen, meerdere kanten van de waarheid. Dat alles gegoten in een stijl die zich laat omschrijven als: filmisch, episch, en met een climax waar Wagner met een knipoog jaloers op zou worden.
Zelfs het albumcover was een strijd. AI spuugt namelijk niet zomaar de perfecte hoes uit. Denk aan eindeloze pogingen die variëren. Uiteindelijk is er iets gevonden dat de lading dekt: een beeld vol schaduw en mysterie, passend bij de titel Shadows That Remains.
De oogst tot nu toe? een aantal geschreven nummers. Een flink deel van deze nummers moet nog verder uitgewerkt worden, maar de contouren zijn daar. Net zoals bij een ouderwetse metalband: de riffs worden gesmeed, de teksten bijgeschaafd, en de arrangementen nog eens onder de loep genomen. Het verschil is alleen dat Curtainfall, dit allemaal doet met algoritmes in plaats van zweet, bier en versterkers op standje elf.
Wat de komende maanden brengen? Meer nieuws, meer tracks, meer schaduwen die overblijven. En wie weet: de geboorte van een nieuw genre dat Aardschok alvast “Epic AI Metal” zou kunnen noemen.
Bert Meijers
