Bryan Adams – So Far So Good Jaar van release: 1993 Label: A&M Records
So Far So Good is een verzamelalbum van de Canadese rockmuzikant Bryan Adams , uitgebracht door A&M Records in november 1993. Het album bereikte nummer zes in de Billboard 200 in 1994 en was een nummer één hit in het Verenigd Koninkrijk en vele andere landen. Het album bevat nummers van Cuts Like a Knife (1983) tot Waking Up the Neighbours (1991) en een nieuwe single, ” Please Forgive Me “. Oorspronkelijk zou het nummer “So Far So Good” op het album verschijnen, dus het album begon en eindigde met een nieuw nummer, maar dat werd geschrapt. Het nummer stond op cd twee van Anthology . “Sommige best-ofs zijn excuses. Andere zijn erfenissen. So Far So Good is een weergave – van een stem, een decennium, een manier van leven.”
In november 1993 kwam Bryan Adams met So Far So Good: een greatest hits-plaat die niet bedoeld was om iets af te sluiten, maar om opnieuw te bevestigen wat we eigenlijk al wisten. Dat deze Canadees met z’n schuurpapieren stem, z’n eerlijke rockdeunen en z’n onverwoestbare ballads een graag geziene gast van de rockradio was geworden. Geen pose, geen poespas – maar hits die je omarmen als een oude vriend in een leren jas.
Maar nostalgie terzijde, als je op zoek bent naar een geweldige Bryan Adams-compilatie, kun je met deze “Greatest Hits”-bundel uit 1993 niet veel misdoen. Met een schamele veertien nummers biedt het een uitstekend overzicht van Bryans grootste nummers tot dan toe. Of dat aan je Adams-behoeften voldoet, hangt ervan af of je fan bent van zijn latere werk of niet.
Het enige nummer op dit album waar ik niet zo dol op ben is “Kids Wanna Rock”. De rest van het materiaal is en behoort tot de best geschreven nummer van Bryan Adams. “Summer Of ’69” opent het album explosief en het klassieke, op nostalgie gebaseerde nummer, dat terugdenkt aan de wazige jaren van zorgeloze jeugd en prille liefde, is een onderwerp waar de meesten zich mee zullen kunnen identificeren en enorm van zullen genieten. “Straight From The Heart” is er nog uit dat zelfde rijtje, een oprechte ballad waarin hij zijn geliefde smeekt om eerlijkheid en om hun relatie nog een kans te geven, eenvoudig gebracht, zonder de gebruikelijke Adams-bom.
“Run To You” is een regelrechte klassieker; de opwinding, passie en schaamte van bedrog worden prachtig weergegeven in dit vroege hoogtepunt van zijn carrière. Die vreselijke clubversie van “Heaven” (van DJ Sammy) van zo’n twintig jaar geleden had maar één goed doel: mensen eraan herinneren wat een geweldig nummer het origineel was. Vreemd genoeg had het Bryans klassieke album “Reckless” bijna niet gehaald, omdat hij en zijn producer het te soft vonden. Gelukkig veranderde Adams op het laatste moment van gedachten en is het nu een van zijn bekendste powerballads geworden. “Heat Of The Night” is een ander nummer, met een sfeervol en een anthem-achtig refrein. Het is de enige vertegenwoordiger van “Into The Fire” uit 1987 die hier te vinden is. Er staat een nog niet eerder uitgebracht nummer op dit album, “Please Forgive Me” de “stille-luide-stille-luide” powerballad klinkt nu alsof hij terecht thuishoort op een greatest hits-album. Bryan Adams schrijft geen metaforen. Hij schrijft liefdesbrieven op schoolschriftpapier, vol krassen, maar recht uit het hart.
Zijn teksten gaan over de grote gevoelens die we allemaal kennen: gemis, hoop, verlangen, spijt. En ja, soms is het simpel. Maar in een wereld vol ironie is eerlijke emotie al een daad van rebellie.
Conclusie
So Far So Good is geen verzamelaar die je koopt om je collectie aan te vullen. Het is een album dat de contouren schetst van een hele levensfase. Dit is de plaat die je meeneemt op roadtrips, die je draaide op regenachtige zondagmiddagen en op warme zomeravonden waarop alles klopte. Bryan Adams is geen rockheld. Maar hij is wél de stem van oprechte emotie, van rauwe hoop, van liefde die leeft in coupletten en refreinen. Dat het album “Reckless” ruim aanbod komt is een pluspunt voor mij is dit nog steeds zijn beste album.
