Paralydium – Worlds Beyond
Jaar van release: 2020
Label: Frontiers
Zweden is een uitstekende voedingsbodem voor progressieve metal. Er schijnen zelfs bomen te staan waaraan technisch begaafde muzikanten groeien. Aan een van die bomen groeide gitarist John Berg, die op zijn beurt in 2015 de kiem legde voor The Paralydium Project.
Paralydium, want zo gaan ze nu door het leven, zit muzikaal in het laantje waar ook Dream Theater, Symphony X, Pagan’s Mind, Kamelot, DGM en Noveria regelmatig gezien worden. Maar bovenal doet de muziek van Paralydium denken aan landgenoten Seventh Wonder en Darkwater. We hebben het dus over melodieuze progmetal. Een genre wat de laatste jaren in opmars is.
Naast John Berg op gitaar bestaat de band uit Georg Härnsten Egg (drums), Jonathan Olsson (basgitaar), Mikael Blanc (toetsen) en Mikael Sehlin (zang). In 2015 bracht men een titelloze ep uit, die de nodige aandacht genereerde. Er volgde een platendeal met het Italiaanse Frontiers label die hun eerste volwaardige album Worlds Beyond nu uitbrengt.
Als conceptalbum volgt ” Worlds Beyond ” het verhaal van een man die op zoek is naar hogere krachten. Maar wat hij tijdens zijn reis ontdekt, is niet precies wat hij had verwacht en daarom moet hij het doel van zijn leven heroverwegen. Voor zo’n onderwerp zou je denken dat de muziek donker en somber is, maar het is eigenlijk behoorlijk melodieus en groovy, met veel melodieën en harmonieën afkomstig van de keyboardpartijen van Mikael Blanc om de zwaarte van de gitaar van John Berg te compenseren. Met andere woorden, dit is het type album dat zijn zwaarte met melodie vermomt. De toetsen van Mikael Blanc en de zang van Mikael Sehlin geven het album diepte en textuur, het zijn absoluut de gitaar van John Berg , de bas van Jonathan Olsson en de drums van Georg Härnsten Egg die het in zware geluiden hebben, gesteund door een sterke ritmische ruggengraat.
Openingstrack “ Enter Paralydium ” zet de toon met een dringende melodie en onheilspellende snaren, voordat de drums en gitaren beginnen en het naar een symfonisch niveau brengt. Als dit in een film was, zou je weten dat er iets heftigs staat te gebeuren. ” Within the Sphere ” gaat verder met beukende drums, intense gitaren, donkere baslijnen en zang die het een bepaalde sfeer geven, terwijl de hoofdpersoon nadenkt over de zin van het leven. En besluit zijn reis te beginnen. De weelderige keyboardmelodieën van Mikael Blanc vergezeld van een paar zachte gitaarmelodieën openen ” Synergy “. ‘ De zweverige-toetspartijen zorgen voor een serene, dromerige sfeer op dit epische nummer van 7 minuten. De gitaarsolo’s voegen meer zwaarte toe aan het nummer, waardoor het meer geaard en robuuster aanvoelt, terwijl het bas- en druminteractie eerder op de muziek van Seventh Wonder lijkt . ” Finding the Paragon ” , uitgebracht als single, is een hard en zwaar nummer, met een meezing refrein, geweldige headbang ritmes en enkele achtergrondtoetsen die textuur aan de muziek toevoegen, terwijl ” Crystal of Infinity ” meer aan de melodische kant is, omdat de toetsen wat meer aanwezig zijn. De zang van Mikael Sehlin is hoog en krachtig en voegt hiermee emotie en spanning toe aan de muziek.
Sfeervol met wat melodieuze gitaarlijnen en een sombere ondertoon, fungeert ” Awakening ” als een intermezzo tussen het eerste en het tweede deel van het album. Het leidt regelrecht naar ” The Source “, een melodieus stuk progressieve metal dat tussen zachte passages en zwaardere momenten heen en weer stroomt, zonder dat het zijn momentum verliest. ” Into Divinity” is het hoogtepunt van het verhaal, aangezien de hoofdpersoon ” de sleutel heeft gevonden ” en ” het enigma zich ontvouwt”. ‘ Het nummer groeit in intensiteit, beginnend op toetsen, bas en bijna fluisterende zang, maar krijgt steeds meer vaart en volume naarmate het vordert, en wordt afgesloten met stijgende zang die een beetje op DYNAZTY klinkt. Toetsen en zang openen het laatste nummer, ‘ Seeker of the Light ‘, dat de conclusies van de reis van de hoofdpersoon presenteert. De zang voelt als een krachtige ballad uit de jaren 80, is krachtig en dramatisch, vooral door de achtergrondpartijen van de toetsen. Het nummer en het album eindigen op een filmische noot.
Zou dit album een van de beste progressieve metalalbums van 2020 kunnen zijn? ” Daar heb ik mijn antwoord op! Gelaagd en complex, ” Worlds Beyond ” vereist meerdere luisteraars om al zijn lyrische geheimen en muzikale aroma’s te ontdekken. Sterk aanbevolen!
Geef een reactie