Sunburst – Fragments Of Creation
Jaar van Release : 2016
Label : Inner Wound Recordings
In 2010 besloten Gus Drax (o.a. Paradox, Black Fate), Vasilis Georgiou (Innosense, Black Fate) en Kostas Milonas (o.a. Foray, Paradox) om Sunburst op te richten. Geïnspireerd door bands als Symphony X en Nevermore werden er nummers geschreven en wisten ze zichzelf onder meer al op de affiche van Moonlight Metalfest te zetten en deelden ze het podium met Symphony X, Fates Warning en Amorphis. Ondertussen schoof bassist Nick Grey ook aan bij de band en was het tijd om het debuutalbum Fragments Of Creation op te nemen.
Wat meteen opvalt aan de composities is het volle powermetalgeluid dat je kamer binnenvliegt. De zang van Vasilis Georgiou is daarbij een meerwaarde voor het geheel. Zijn stem is warm en klinkt vertrouwd en krachtig. De kracht daarnaast is het feit dat de zanglijn het merendeel langzamer is dan de snelheid van de ritmesectie. Dat geeft nagenoeg alle nummers een bijzonder gevoel (End Of The Game, Forevermore). Ook in Reïncarnation komt het sterk naar voren. Na een lekker snel intro valt de zang in en vertraagt daarmee het tempo, maar het gitaargeluid van Gus Drax ligt continu waakzaam op de achtergrond om af en toe naar voren te komen in korte maar krachtige erupties. Wat dat betreft is het nummer heerlijk opgebouwd en heeft zeer interessante momenten. Naast de bovengenoemde nummers is er nog meer prettigs te ontdekken op het album. Opener Out Of The World laat horen dat de band Symphony X hoog heeft zitten en gebruikt de bijna kenmerkende elementen van de band in onregelmatige en krachtige muziekstukken. Het nummer Lullaby kan niets anders zijn dan een ballad met zo’n naam. En wat voor één. Lullaby heeft alles wat kenmerkend is voor een goede ballad. Het geheel past netjes in het hokje en kent een mooie afwisseling van hard en zacht. Vasilis’ timbre past mooi en wederom is het gitaarspel accuraat en heerlijk om naar te luisteren.
Bijzonder is de aanwezigheid van een instrumentaal nummer. Het nummer dat de naam Beyond The Darkest Sun draagt begint in de Dragonforce-versnelling. Het is een sterk nummer waarin de hoofdrol weggelegd is voor Gus Drax die zijn gitaarsnaren feilloos en trefzeker weet te raken. Dit alles tegen de solide achtergrond die drummer Kostas en bassist Nick neerzetten.
Sunburst heeft ook nog wat gasten weten te strikken. Bob Katsionis (Firewind) speelt nagenoeg alle keyboards op het album en in Break The Core brult Aenaon-zanger Astrous even een stukje mee. Niet een keus die je op het eerste gehoor zou maken, maar het klinkt heel vet. Vasilis neigt qua zang in dit nummer naar de zang van Geoff Tate.
De epische afsluiter Remedy Of My Heart kent naast een bijdrage van Astrous ook die van Mina Gainnopoulou. Het nummer start orchestraal met een koorzang die de spanning flink opbouwt. Dat eerste hoogtepunt wordt gevolgd door een rustig stuk dat mede door het drumwerk van Kostas wederom aan kracht wint. Deze afwisseling komt naarmate het nummer vordert vaker terug waarin soms de gitaar dan weer de drums het voortouw nemen. Na acht en een halve minuut worden alle emotionele registers even open getrokken om over te gaan in een heerlijke gitaarsolo en een krachtig eindstuk waar Astrous mede verantwoordelijk is voor de krachtexplosie voordat Sunburst prachtig in stijl afsluit.
Ik heb met verbazing geluisterd naar Fragments Of Creations. Ik kan me niet onttrekken aan het idee dat dit voor een debuutalbum wel een heel sterk staaltje powermetal is dat de heren neerzetten en daarmee de lat voor zichzelf erg hoog leggen voor een eventueel vervolg. Daarbij is het prachtige artwork ook nog eens gecreëerd door Vasalis zichzelf.
Geef een reactie