The Dead Daisies – Burn It Down
Jaar van release: 2018
Label: Spitfire Music
The Dead Daisies bestaat sinds 2013 en van de line-up van toen is alleen de Australischegitarist David Lowy over. Het is een komen en gaan van bandleden. Elke muzikant die onderdeel wil worden van het hardrockcollectief, moet in het verleden in één of meerdere bekende bands hebben gezeten. Ben je ontzettend getalenteerd, maar heb je nooit in een band van het kaliber als Guns N’ Roses gespeeld? Dan hoef je niet eens te solliciteren bij The Dead Daisies. Alleen de crème de la crème van de rockscene is welkom.
De band dook voor het nieuwe album twee maanden de studio in. In die tijd werd alle muziek geschreven, opgenomen en gemixt. Het resultaat is een behoorlijk spontaan album. Voor andere bands zou zo’n haastklus geen goed idee zijn, maar de rasmuzikanten van The Dead Daisies hebben daar geen enkele moeite mee. Het zal ongetwijfeld de reden zijn dat de band moet bestaan uit oude rotten in het vak die de binnenkant van de studio al vele malen hebben gezien.
Vetter, vuiger en nog groovender; kortom The Dead Daisies melden zich weer met een nieuw album, getiteld ‘Burn It Down’. Rock in zijn puurste vorm. In vergelijking met het vorige album ‘Make Some Noise’ is er één personele mutatie te melden. Drummer op het nieuwe album is Deen Castronovo (Bad English, Journey), hij lost Brian Tichy af. Maar allemachtig, voorzien van een vette productie van Marti Frederiksen, stropen de madeliefjes de mouwen op en gaat de beuk er in. Waar op eerdere albums er nog wel een song met een wat lichter karakter te vinden was, op ‘Burn It Down’ niets van dit alles. Luister maar eens naar het logge titelnummer of het uptempo Ressurected. Als de muziek niet zoveel zou swingen, zou je het bijna stoner metal kunnen noemen. Met zijn ruige uiterlijk en raspende stem heeft The Dead Daisies in John Corrabi (Motley Crüe) daar in ieder geval een geschikte zanger voor.
Alleen ‘Set Me Free’ is een, overigens prachtig, rustpuntje met een bluesy inslag. Waar zanger John Corabi op de overige songs zijn stembanden op een, voor de luisteraar prettige manier, geweld aandoet, laat hij hier zien ook klein en gevoelig te kunnen zingen. Titelnummer ‘Burn It Down’ start met een rustig intro, maar naarmate het nummer voortschrijdt, wordt er naar een geweldige apotheose toegewerkt met heerlijk gitaarwerk van Doug Aldrich en David Lowy. Vanaf opener ‘Resurrected’ (wat een heerlijke climax heeft dit nummer) grijpt dit album je bij de strot om je pas na afsluiter ‘Leave Me Alone’ weer los te laten. Hier tussen vind je rock zoals rock bedoeld is
Burn It Down is een consistente hardrockplaat geworden met een gezonde dosis variatie. Vergeleken met vorige albums hanteren de bandleden een lossere speelstijl. Daardoor is Burn It Down minder strak en eerder smerig en rauw. Het geheel is ook nog eens behoorlijk heavy.
The Dead Daisies heeft met Burn It Down voor de vierde maal een fijne hardrockplaat gemaakt. Met alleen maar klinkende namen als muzikanten zou het als band makkelijk zijn om met middelmatige nummers te komen waarop alleen maar sterk gemusiceerd wordt. De fans kopen het toch wel. Gelukkig zijn Castronova, Corrabi, Lowy, Aldrich en bassist Marco Mendoza (Thin Lizzy, Whitesnake) echte professionals die hoorbaar geen genoegen nemen met halfslachtig werk.
Geef een reactie