Dokken – Breaking The Chains
Jaar van Release: 1981
Label : Elektra Records
Voor een van de meer opvallende LA metalbands was het begin van Dokken nogal bescheiden in vergelijking met andere debuutalbums uit die tijd. Het is niet zozeer het gebrek aan richting of identiteit als wel het feit dat de bandleden gewoon beter zouden worden in het schrijven van memorabele nummers en misschien dat Jeff Pilson (die daarna heeft bijgedragen aan de meerderheid van de nummers van de band) er nog niet was. Muzikaal was de stijl van Dokken geworteld in de meer recente momenten van Judas Priest en Scorpions , evenals de originele Sunstrip-band Van Halen , waardoor ze een beetje zwaarder zijn dan de gemiddelde glamourband uit de eerste golf. Don Dokken’s zachte, stijgende vocalen, de voorliefde van de band voor vocale harmonieën en, afhankelijk van het perspectief, broeierig en saai of donkere en verfijnde liefdesgerelateerde teksten hebben de band nooit die belangrijke reputatie gegeven zoals Mötley Crüe.
De indruk die Breaking The Chains achterlaat, is de rauwe productie die zich op de een of andere manier meer thuis zou voelen in de Soundhouse dan in een Stripclub. Over het algemeen zijn de hook-driven nummers niet zo goed af op zo’n ruwe basis, maar er zijn toch een paar pareltjes te vinden. Met name het energieke openingsnummer, terecht nog steeds een must bij de live shows, deze kenmerkende riffs die je onmiddellijk vertellen dat je van de volgende drie minuten gaat genieten. De live opgenomen (niet dat er opmerkelijke verschillen in de productie zijn) “Paris Is Burning” eindigt het album op een soortgelijke snelle en succesvolle noot. Geen van de andere nummers zijn even goed, maar “Felony” en “Young Guns” komen in de buurt. Beide zijn meer relaxte, vocale, meer zelfverzekerde mid-tempo rockers die achteraf toekomstige klassiekers zoals “It’s Not Love” onthullen. Maar over het algemeen laat Breaking The Chains veel te wensen over. Het is op geen enkele manier een slechte plaat, maar het is een beetje verwarrend dat het alleen een beetje verfijning van dit album zou zijn.
Geef een reactie