James Christian – Meet The Man

James Christian – Meet The Man

Jaar van release: 2004
Label: Frontiers

Wie kent House Of Lords nou niet, en met name hun fantastische debuut plaat? Pure klasse. Daarna kwamen er – in mijn ogen – wat middelmatige releases uit, maar die stonden nog steeds garant voor een lekkere pot melodieuze hardrock. Één van de grote namen achter House Of Lords was de zanger, James Christian. In 1994 bracht Christian zijn eerste solo album uit, ‘Rude Awakenings’. De CD werd een groot succes voor de relatieve kleine AOR scène. Precies tien jaar hebben we moeten wachten op een vervolg op deze succesplaat, maar het was het wachten waard.
Christian was dit jaar echter al eerder te horen op een CD, en dat was de comeback CD van zijn oude band, House Of Lords. Deze CD, genaamd ‘The Power And The Myth’, werd matig ontvangen. Dit kwam mede door het ontbreken van de grote songwriter zelf, Gregg Giuffria. House Of Lords koos voor een wat meer gemoderniseerd geluid. De klassieke House Of Lords stijl werd gemengd met moderne rock en het resultaat was toch iets te gortig voor de meeste fans. De vrees was dan ook dat Christian die lijn door zou trekken op zijn nieuwe solo plaat. Gelukkig is dit niet het geval. Er is hier en daar wel een heel klein modern trekje te vinden, maar dat is allemaal te verwaarlozen. Vooral de album opener ‘After the Love Has Gone’ heeft wel wat lekkere moderne stukjes inzitten, maar verder dan dat kom je niet echt. Al met al een lekkere opgepompte en energieke opener. Verder op het album kom ik de titel track tegen, ‘Meet the Man’, een nummer dat bij de eerste luisterbeurt er bijna voor zorgde dat ik mijn cd-speler opende om te kijken of ik niet per ongeluk stiekem een Aerosmith CD had opgezet. De zang van Christian komt namelijk bij bepaalde uithalen erg dicht bij Stephen Tyler.
Christian krijgt de laatste tijd wel eens opmerkingen naar zijn kop gegooid dat hij oud wordt en zijn stem er niet beter op wordt. Ik ben het daar een heel klein beetje mee eens. Laten we eerlijk zijn, de man is niet meer de jongste, maar hij is nog steeds één van de beste zangers in dit genre. Op een aantal nummers kun je duidelijk horen dat de hoge uithalen soms iets te ver gegrepen zijn en hij het licht compenseert. But who cares? Deze CD is één brok klasse. James heeft samen met zijn oude maatjes uit House Of Lords (Wright en Cordola) een aantal prima nummers geschreven, en zelfs Stan Bush deed een duit in het zakje en doneerde ‘Strong Enough’ aan het album. Een goed nummer trouwens, dat had hij beter zelf kunnen houden. De twee mooiste tracks zijn in mijn ogen toch twee ballads, ‘Love Looked Into My Life’, en het wereldse ‘Hold Back the Night’. Dat laatste nummer is misschien wel het beste AOR nummer dat ik dit jaar gehoord heb. Al met al is deze CD de aankoop meer dan waard.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑