Vanden Plas – Far Off Grace

Vanden Plas – Far Off Grace

Jaar van Release: 1999

Label: Inside Out

Deze duitse Prog.metal band heeft altijd in de schaduw gestaan van grootheden als Dream Theater en Queensryche. Hoewel ze ook al wat jaren aan de wegtimmeren hebben ze helaas niet de erkenning gekregen die ze verdienen. Vanaf hun debuut uit ’94 brengen ze alleen maar kwaliteits muziek uit.

Hun geluid is uniek en komt dichter in de buurt van Dream Theater uit het Awake-tijdperk. Elk lid van de band doet zijn werk en het zijn stuk voor stuk topmuzikanten. Toen ik  Far Off Grace kocht, wist ik niet hoe sterk de impact van hun muziek zou zijn. In eerste instantie kon ik het gevoel dat het me gaf helemaal niet onder woorden brengen… alleen dat het een goede keuze was!

Zo moet het zijn geweest toen Queensryche’s Rage For Order uitkwam! Geleidelijk aan begon ik subtiliteiten in de muziek van Vanden Plas op te merken. Hun aanstekelijke melodieën sluipen subtiel in je gestreste, pijnlijke zenuwen en beginnen hun dingen te doen. Een van de meest onderscheidende dingen aan hun geluid is de toetsenist, Gunter Werno. Toetsenisten blijven meestal op de achtergrond, voegen hier en daar wat toe, maar onderscheiden zich niet echt. Deze man voegt echter echt iets toe aan de muziek. Stephen Lill, de gitarist, kent de gouden regel van de solo, plaats er maar één waar het iets toevoegt aan het nummer.

De zanger heeft een geweldige stem en doet me een beetje denken aan James Labrie, maar dan beter! De teksten zijn uitstekend, er moet veel werk in zijn gestoken om ze te schrijven. o ook deze, hun derde cd. Vanaf het vette I Can See is het genieten geblazen. Soms hard, rustig of emotioneel, precies zoals prog.metal hoordt te zijn.

I Can See legt uit hoe we allemaal verbonden zijn en deel uitmaken van een groter universum. Muzikaal gezien is dit een pakkende introductie van hoe vooruitstrevend Vanden Plas is. Far Off Grace gaat over het verlangen naar een hechtere band met God en de zoektocht naar de hemel. Het gitaarwerk in dit nummer klinkt rustgevend en het keyboardspel is wat onheilspellend. Op het eerste gezicht lijkt het subtieler dan de rest van de nummers, maar dan barst het los in gevarieerd progressief nummer.

Into the Sun gaat over het zoeken naar antwoorden en de gevaren die daarmee gepaard gaan… inclusief hoe de antwoorden je kunnen verslinden. De muziek zelf voelt mystiek aan en trekt je mee in een poel van hartverzachtende muzikale warmte. Into the Sun is nog een van mijn favorieten van A Far off Grace.

Where is the Man legt uit dat ware religie niet te vinden is in de God-Sale van een predikant, er staat dat hun inspanningen eigenlijk het echte werk verdoezelen. Waar is de man spreekt ook over de pijnlijke behoefte aan God die corrupte predikant tegen ons gebruikt. De muziek van Where is the Man is erg donker en groovend.. Er zit een bijzonder goede gitaarsolo in. Where is the Man is weer een uitstekend nummer.

Iodic Rain gaat over martelaarschap, opoffering (en of een van beide goed is) en wederopstanding. Muzikaal is Iodic Rain snel, en venijnig! Iodic Rain is meer een  headbangbaar nummer. Het is mijn favoriet op het album.

I Don’t Miss You, daarin probeert de hoofdpersoon zichzelf ervan te overtuigen dat hij niet meer verliefd is op zijn ex. Al denk ik niet dat hij veel geluk heeft.

Inside of Your Head gaat over iemand die de pijn en het verleden van iedereen wil begrijpen, maar ook controle wil hebben over hen en hun toekomst. Het begint zacht en verandert dan in een heel zwaar, mid-tempo nummer.

Fields of Hope suggereert dat de tranen die we huilen de toekomst laten zien en creëren. De hoofdpersoon van Fields of Hope heeft zich voorgesteld om aan de andere kant een nieuwe en betere wereld te bouwen, nadat de tranen zijn gevallen.

I’m In You gaat over reïncarnatie en teruggaan om jezelf te bevrijden. De muziek is droevig, maar ook een heel rustgevend nummer.   Van het afsluitende I’m in You krijg je tranen in de ogen, daar dit nummer op treffende wijze de emotie in het nummer weet te leggen. Kortom, een niet te missen cd voor prog fans!

De etherische klanken van Vanden Plas zullen nog wel even uit mijn cd-speler te horen zijn! Wat een top album is dit. Meeslepende muziek, een topzanger, goede nummers, goede productie. Deze band verdient echt een heel groot publiek. Dit album zet je pas na het laatste nummer weer uit, je blijft ernaar luisteren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑