White Heart – Inside
Jaar van Release: 1994
Label: Curb Records
Inside is het eerste project voor Whiteheart met hun nieuwe platenmaatschappij, Curb Records, en de volwassenheid van hun muziek wordt duidelijk hoorbaar. Daarnaast hebben zij het vermogen om te praten over de alledaagse problemen van deze reis die het leven wordt genoemd. Curb biedt Whiteheart een nieuwe kans om de distributiebarrières te doorbreken die soms christelijke muziek kunnen verstikken. Met twee van de singles, “Even The Hardest Heart” en het titelnummer “Inside” al in de christelijke hitlijsten.
Met twee eerdere sterke albums als Tales Of Wonder en Highlands vroeg ik me af hoe ze die zouden opvolgen. Slechts na enkele seconden maakt het eerste nummer “Inside”, met nieuwkomer John Thorn op bas (en natuurlijk Jon Knox op drums) korte metten met alle zorgen die ik had over de verandering van de ritmesectie met het vertrek van voormalig Whiteheart-bassist Anthony Sallee . Het algehele geluid is heel anders dan het zeer geproduceerde en gelaagde geluid op de vorige albums. Dit is meer een clean, live geluid. Producer Ken Scotthad nog nooit iets van Whiteheart’s eerdere werk gehoord, en brengt een echt fris nieuw geluid. Dit album gaat live beter klinken dan welk ander album dan ook. Er is niet veel dat niet live kan worden gespeeld. De enige keerzijde hiervan is dat er niet zoveel vocaal werk op dit album stond als voorheen.
Dit album is absoluut een terugkeer naar het rauwe geluid dat Freedom ons heeft gegeven. Mark Gersmehl en Billy Smiley blijven de belangrijkste componisten, maar iedereen raakt steeds meer betrokken, vooral gitarist Brian Wooten , die de helft van de nummers componeert. Op dit punt moet ik zeggen dat het gitaarwerk van Wooten de laatste jaren echt volwassen is geworden. Op de ballad “Speak Softly” is het akoestische werk, samen met de tekst en zang van Gersmehl, bijna beklijvend.Toto’s Steve Lukather .
Florian’s sterke zang vertelde verhalen die variëren van eenzaamheid en pijn tot woede en angst tot uitnodiging en hoop. Ik zou echter zeggen dat het algemene thema kan worden samengevat in deze tekst van “Come One Come All”
Er staan 10 nummers op Inside en muzikaal is het bereik vergelijkbaar met eerdere albums, waarbij het grootste deel van het album zwaarder is en een paar ballads. Op Inside klinken de rocknummers echter harder en zijn de ballads emotioneler en doordringender. Ik zou dit album niet alleen aanraden aan huidige Whiteheart-fans, maar ook aan iedereen die ooit heeft geklaagd dat Whiteheart nooit een echte rockband zou kunnen zijn, omdat ze een op keyboards gebaseerde band zijn. Als dat je indruk is geweest, staat je een speciale traktatie te wachten op de nieuwe op ritmesectie gebaseerde Whiteheart.
Geef een reactie