Tiles – Presents of Mind
Jaar van Release: 1999
Label: Inside Out
Deze Amerikaanse groep wordt langzaam maar zeker een gevestigde waarde in het prog-genre. De band houdt standvastig vast aan de gekozen stijl en beoefent “Frickel-Metal” rock op het hoogste niveau. Pure hardcore-prog. In tegenstelling tot hun vorige albums legt Presents Of Mind meer nadruk op ingewikkelde arrangementen en abstracte melodiesequenties, en beweegt het in de richting van Magellan, Shadow Gallery of Enchant. Het Amerikaanse kwartet Tiles komt uit Detroit. Dat is op steenworp afstand van de Canadese provincie Ontario. Vanaf deze korte afstand is de keuze voor een Rush-achtig geluid dan snel gemaakt. En inderdaad, de invloed van Rush (Power Windows-periode) is overal.
In zijn laatste interview met Aardschok voorspelde gitarist Chris Herin dat de nieuwe, derde cd wat steviger zou klinken, hier en daar wat rechter, met een mens-natuur-achtig en thematisch karakter. Wat dat betreft stelt Presents Of Mind niet teleur en is het zelfs iets grooviger dan ik had verwacht.
Zo is Static een opener met een supermelodie in de beste traditie van Threshold, die gebouwd is op een heel toepasselijk gekozen melodielijn. De productie is vanTerry Brown (Rush, Fates Warning) verzorgde opnieuw het mixen. Bovendien heeft de band in Pat DeLeon een uitstekende drummer gevonden. Presents Of Mind biedt ook een constante kwaliteit en versterkt de aantrekkingskracht van Tiles, namelijk een uniek geluid. De gevoelige stem van Paul Rarick valt op, het gitaarspel is karaktervol en bovendien zijn de speelse thema’s van de mandoline zeer origineel.
Reasonable Doubt een melancholische semi-ballad met strijkers, schittert door zijn gepassioneerde zang en droevige vioolarrangementen. en Taking Control een frisse herinnering aan de meer commerciële nummers van Rush. Het potentieel dat in deze groep zit, is ongelooflijk. Ze slagen er tot nu toe echter niet in om een consistent hoog spelniveau vast te houden.
Crossing Swords , Ballad Of The Sacred Cows en het luchtige nummer getiteld The Sandtrap Jig zijn restanten van het vorige album Fence The Clear, maar sluiten naadloos aan bij het nieuwe, wat compactere materiaal. Safe Procedures is dan weer zo’n mooi uitgewerkt jamnummer, boordevol muzikaal vakmanschap. Dus naast veel dat positief is in deze schijf, er zijn ook dingen die minder gunstig zijn. Daardoor zullen de Yanks er waarschijnlijk wederom niet in slagen een homerun te slaan. Yep, we hebben weer een veelzijdig progressief rockalbum in handen!
Geef een reactie