Kingdom Come-Bad Image
Jaar van Release: 1993
Label: WEA
Kingdom Come is terug met hun vierde studioalbum, hoewel dit met Lenny Wolf als enige overgebleven originele lid meer een Lenny Wolf is soloalbum dan een Kingdom Come-album. Lenny wordt gecrediteerd voor zowel zang als slaggitaar, een beetje leadgitaar en bas, wat het feit onderstreept dat dit meer Lenny’s baby is dan een bandproject. Ik veronderstel dat Lenny Kingdom Come is en altijd zal blijven. Met “Bad Image” wijkt Lenny een beetje af van zijn oorspronkelijke muzikale visie en verkent hij een ander muzikaal terrein. Het album bevat nog steeds een handvol stemmige, melodieuze hardrocknummers met de gebruikelijke Zeppelin- invloeden waar Kingdom Come bekend om staat. Er zijn echter enkele voor de hand liggende pogingen om uit die verbinding te breken. De grootste connectie met Zeppelin blijft natuurlijk Wolfs Robert Plant-achtige stem, meer dan de muziek zelf, vooral op dit album.
Het album opent met “Passion Departed” een melodieuze, hardrocker die doorspekt is met stemmige toetsen, wat vreemd is aangezien er geen toetsenist op de aftiteling vermeld staat. Toch had het nummer gemakkelijk een hit voor de band kunnen zijn als het in 1988-89 was uitgebracht, in plaats van in 1993, toen dit soort melodieuze hardrock niet langer de toon zette. Track twee “You’re The One” wijkt af van de gebruikelijke hardrock en krijgt een meer pop meets rock gevoel. Het nummer bevat een aantal stevige gitaren, maar die gaan grotendeels schuil onder zware toetsen en een onmiskenbaar popritme. Klonk het vroege Kingdom Come nog als Led Zeppelin, zo klinkt dit nummer meer als een van de soloalbums van Robert Plant. “Fake Believer” is ook prachtnummer mijn favoriet op het album, met een leuke tekstuele boodschap. “Mad Queen” is een andere melodieuze poprocker met een bluesachtig ondertoon. De wat stugge hardrock van ‘Little Wild Thing’ is wijjkt af van de doorgaans Zeppelin -achtig sound.
Er zijn verschillende pogingen tot powerballads uit de jaren 80, zoals “Friends”, die goed werken voor Wolfs soulvolle stem. Als dit nummer een paar jaar eerder was opgenomen, had het, net als het openingsnummer, een hit voor de band kunnen zijn. Net als de rest van het album is het nummer behoorlijk stemmig en klinkt het niet echt als een geforceerde, sappige radioballad.
“Bad Image” is naast een hardrockalbum met een melodieuze, stemmige rock-‘n-roll met een duidelijke popvibe uit de jaren 80. Het album is niet zo sterk als het debuut en zijn opvolger, misschien was het achteraf toch verstandiger geweest om Kingdom Come als echte band voort te zetten en het verder uit te bouwen op de oorspronkelijk ingeslagen weg.
Geef een reactie