Van Halen – OU812

Van Halen – OU812

Jaar van Release: 1988

Label : Warner Bros.

OU812 door Van Halen. Na het succes van het eerste # 1-album van de groep, 5150 (evenals de gigantische tour die daarop volgde), scoorde Van Halen vergelijkbaar succes met de daaropvolgende OU812 in 1988. Dit waren de eerste twee albums met leadzanger Sammy Hagar (de “Van Hagar” -tijdperk) en het eerste waar Hagar begon als een volwaardig en gelijkwaardig lid van de groep en zijn invloed werd weerspiegeld in de diversiteit en nieuwe richting van de muziek. Niets van het materiaal voor dit album is geschreven voorafgaand aan de opnamesessies in de 5150 studio’s die eigendom zijn van de band en dit leidde tot een meer geïmproviseerde evolutie van het materiaal, waardoor OU812 de laatste hoogwaardige output van de groep was.

Het album bevatte ook geen officieel productiekrediet omdat de band vond dat er niemand was die met een verkocht idee naar binnen ging en een sonische visie aan iedereen dicteerde. Onofficieel produceerden ingenieur Donn Landee en de band de plaat, de achtste overall voor Van Halen. Het werk aan het album begon in september 1987 en duurde ongeveer zeven maanden, met opnames die slechts enkele weken voor de internationale release van het album plaatsvonden. Terwijl Hagar sommige elementen van het bandgeluid in nieuwe richtingen bracht, keerde gitarist Eddie Van Halen terug naar de vorm van het eerste werk van de band, terwijl hij keyboards bleef kopen als een tweede instrument voor bepaalde radiovriendelijke nummers.

De unieke titel van het album ontstond toen Hagar een bestelwagen op de snelweg zag met het serienummer “OU812”. Het vinden van deze humoristische toen hardop uitgesproken, zei hij tegen de band en ze besloten om de titel te wijzigen in de 11 ste uur van de eerder geplande “Been”, die niemand echt dat alles veel toch.

Het nogal ongemakkelijke synthritme van “Mine All Mine” begint het album. De pure jaren tachtig-soundtrack-achtige vibe bevat wel een beetje een off-beat randje van Alex Van Halen en een goede leadgitaar van Eddie Van Halen, maar het oubollige einde maakt het een parodie op zichzelf. “When It’s Love” is de eerste klassieker van het album met een geweldige lange synth-intro voordat hij doorbreekt in een Van Halen-riff uit 1984. Hagar’s refreinmelodie is hier het echte hoogtepunt, samen met een uitstekend slotgedeelte dat met intensiteit opbouwt. “When It’s Love” bereikte de Top 10 en was het populairste nummer van dat album.

Na het zwakste moment van het album, “AFU (Naturally Wired)”, komt “Cabo Wabo”, wat op het eerste gezicht een brochure is voor de Mexicaanse badplaats. Dat gezegd hebbende, dit is nog steeds een behoorlijk vermakelijk nummer met een goede riff en geharmoniseerde vocalen van bassist Michael Anthony . Hagar schittert vocaal op deze uitgebreide track, bedacht het concept van het nummer en vertaalde dit later in een premium tequila-merk dat later een belangrijk twistpunt werd tussen hem en de broers Van Halen. “Source of Infection” maakt de eerste kant af en werd later door de bandleden afgedaan als een “graplied” met teksten die verwijzen naar een gezondheidsangst.

Iets totaal unieks voor de band, “Feels So Good” is zwaar gesynthetiseerd maar baant zich een weg door vele interessante secties in een atypisch arrangement. De unieke drumbeat van Alex Van Halen begeleidt dit popnummer, waarvan Hagar zei dat het ontwikkeld was ” Genesis- stijl”. “Finish What Ya Started” is weer een van de meer unieke nummers in de Van Halen-collectie met een combinatie van geplukt elektrisch en strummer-akoestisch. Het nummer werd voortgebracht op Eddie’s Malibu-balkon toen hij op een ochtend om 02.00 uur met Hagar jamde met twee akoestische gitaren.

“Black and Blue” bevat een langzame riff die totaal Eddie Van Halen is en ordinaire teksten geïnspireerd door groupies tijdens de 5150- tour en werd een van de meest populaire radiosongs van het album. “Sucker In a 3 Piece” is het zwakste punt van de fijne tweede kant, die zich een weg lijkt te banen door de eerste anderhalve minuut, voordat hij genoegen neemt met de dan loze teksten en standaard melodieën van het eigenlijke nummer. De afsluiter “A Apolitical Blues” werd oorspronkelijk opgenomen door Little Feat en geschreven door Lowell George . Dit is pure blues, compleet met piano en twee bluesachtige gitaren en was een van de zeldzame covers tijdens Hagars stint bij de band.

OU812 was het tweede van vier opeenvolgende nummer één albums van Van Halen met Sammy Hagar aan het roer, dat zich uitstrekt tot halverwege de jaren negentig.