Vandenberg-Sin

Vandenberg-Sin

Jaar van release: 2023

Label: Mascot

Elk album schetst een beeld. In plaats van een penseel en doek te gebruiken, schildert hij met onmiddellijk herkenbare en iconische fretwerk. Onze eigen, inmiddels 69-jarige gitaarvirtuoos Adrian Vandenberg, is een veteraan als het om hardrock gaat. Met Vandenberg bracht hij in 1982 een titelloos debuut uit en is een vaste gast als de hardrockiconen van Whitesnake een show geven in Nederland.

Het eerste tijdperk van Vandenberg omvatte drie langspelers. Vanuit Nederland betrad de band het wereldtoneel met het titelloze Vandenberg uit 1982. Het Nederlandse fenomeen scoorde een internationale hit in de vorm van “Burning Heart”, wat de weg vrijmaakte voor baanbrekende releases zoals Heading For A Storm [1983] en Alibi. [1985]. De band trok samen met Ozzy Osbourne, Kiss, Rush, Scorpions, Michael Schenker en vele anderen door de Verenigde Staten, Europa en Japan. Het succes bracht Ad Van Den Berg tot Whitesnake, waarmee hij aan het roer stond tot het grote succes van deze rockband van David Coverdale.

Het was in 2013 toen de gitarist Vandenberg’s Moonkings oprichtte en nog eens drie langspelers uitbracht. Sinds 2020 heeft de Nederlander zijn solo-outlet opnieuw geactiveerd met ‘2020’ als een geweldige terugkeer. Het abum ‘2020’ van Vandenberg was de grote stimulans om Adrian en zijn getalenteerde muzikanten terug in de rockscene te krijgen. Dus hier zijn we in 2023 met de langverwachte volgende aflevering, “Sin”.

Dit 5e album van de band, 3 jaar na de wedergeboorte van de band in 2020 met hun toepasselijk getitelde ‘2020’-album. Vandenberg begon in 2020 aan hun comeback met het gelijknamige album na een lange pauze, die vervolgens abrupt werd afgeremd door de pandemie. Er waren nauwelijks concerten en het album ging op de een of andere manier ten onder. Romero was al snel weer vertrokken om zich bezig te houden met al zijn andere projecten en sinds 2021 is Mats Leven als zanger toegetreden tot de band. Een verrassende keuze, gezien zijn verleden bij o.a. Yngwie Malmsteen, Krux, Candlemass en Therion, maar zijn rauwe stemgeluid past uitstekend bij Vandenberg, zoals we op het nieuwe album Sin kunnen horen. Eén van de invloeden van Mats is David Coverdale en dat inspireerde Adrian Vandenberg hoorbaar om voor dit album iets meer in de stijl van Whitesnake nummers te schrijven. Dus nu een tweede poging.

De nummers op het album klinken vertrouwd maar zijn steviger dan voorheen. Er klinkt af en toe kiezelharde rock door de speakers. Vandenberg benadert de nummers als een schilderij, het kan van donker naar licht gaan, een spel van schaduw en licht. Met het ene nummer ga je volledig uit je dak, een ander zet de luisteraar aan tot nadenken. Aldus Adrian Vandenberg hoe dan ook, een plaat sleurt je mee in haar eigen landschap, dat is het effect dat al mijn favoriete platen op me hebben, je hoort de eerste tonen van een album en verdwijnt in een andere wereld.”

Eerder al kwam de eerste single “House On Fire” uit, gevolgd door titelnummer “Sin” en “Light It Up”, maar de hele plaat verschijnt op 25 augustus via Mascot Records. Op die dag wordt ook de releaseshow gehouden in Boerderij te Zoetermeer. Een dag later wordt het feest nog eens dunnetjes overgedaan in Metropool te Enschede. Echter het eerste optreden van Vandenberg zou op 24 augustus zijn in de 100 Club in Londen, maar deze is gecanceld. De band mag zijn album presentatie doen in Nederland en dat doet op 25 augustus in de Boerderij te Zoetermeer en de dag erop thuis in het Metropool van Enschede. Daarna zal de band vanaf november veelvuldig in de Nederlandse poppodia te zien zijn.

Vandenberg live: 25-8 Boerderij, Zoetermeer, 26-8 Metropool, Enschede, 21-11 Luxor Live, Arnhem, 22-11 Victorie, Alkmaar, 23-11 Muziekgieterij, Maastricht, 24-11 Iduna, Drachten, 25-11 Fluor, Amersfoort, 26-11 Hedon, Zwolle

Het is een solide release van 9 nummers op het Mascot Records Label met Adrian Vandenberg- Guitar, Mats Leven- Vocals, Randy van der Elsen- Bass en Koen Herfst- Drums.

De Zweedse rocker Mats Leven is de aanwinst voor de band in de tussenliggende jaren en kondigt zeker zijn aankomst in stijl aan, waardoor de band weggaat van het ‘Rainbowesque’-gevoel van het vorige album uit 2020. Mats Leven klinkt als een jongere versie van David Coverdale met een wat rauwer randje en alle nummers dragen de geest van de legendarische band in zich.

De albumopener “Thunder And Lightning” raakt je precies waar het ertoe doet, met stevige zang van Matt en krachtige ritmesectie van Koen en Randy. Het is een goed nummer met herkenbare gitaarlijnen van Adrian. De eerste van vele indrukwekkende leadbreaks volgt. Verwijzend naar een Deep Purple -nummer uit het midden tot eind jaren ’70. Mats Leven weet de gelijkenis met Coverdale met zo’n gemak te weer leggen dat het niet eens ter discussie staat of hij actief geprobeerd op hem te lijken. Het gebeurt allemaal doelbewust en meesterlijk. Dit is wat Vandenberg anno 2023 te bieden heeft en meteen worden ook de parallellen met Whitesnake duidelijk. Ik kan me zeker voorstellen dat dit eerste nummer een geweldige set-opener is voor de komende liveshows. Genietend van de kans om nieuw materiaal los te laten op een hongerig publiek dat graag alles wil horen en de recente dorre jaren zonder optredens in een verre herinnering wil verbannen.

Het album gaat verder met wat de eerste single “House On Fire”. Niet zo snel en hectisch als de opener en een heel andere vocale aanpak van de veelzijdige Mats Leven. Half gesproken zang zorgen voor een sfeervol intro voor dit nummer. Wat dieper en donkerder gitaarwerk hier en daar klinkt echter prima, een stabiel classic rock achtig deuntje.

Daarna volgt het indrukwekkende titelnummer “Sin”. Het titelnummer trekt je stilletjes naar binnen door gefluisterde zang en gitaarspel en is ook de tweede single van het album. Nadat ik de video bij dit nummer had gezien, kon ik niet anders dan glimlachen toen een ‘witte slang’ de komst van Sin op je scherm aankondigde en vervaagde tot een rotte appel. Brengt me terug naar de albumhoes van “Come n Get It” uit 1981 met een ‘witte slang gewikkeld in een appel’. Niet de laatste knipoog naar Adrians voormalige werkgever op deze schijf. Deze track is een beetje een epic. Een langzame, bijna angstaanjagende stem van Mat overheerst door dit nummer. Adrian lijkt het heerlijk te vinden om onze klassieke rockhelden de eer te geven in dit nummer bespeur ik onder andere met een deel van de hoofdriff die soms lijkt op “Last in Line” van Dio, maar ook het bombastische drumwerk heeft veel weg van Dio en vóór de oosterse orkestrale riffs toe te voegen van een ‘Kashmir’-achtig gevoel van Led Zeppelin aan het nummer. Vandenberg herschept de Whitesnake- klassieker ‘ Judgment Day ‘ met het titelnummer ‘ Sin ‘. Het is hier en daar bijna noot voor noot. Ik moet echter zeggen dat de solo veel sterker is dan wat Vai in die tijd te bieden had en beter bij de sfeer van het nummer past.

“Light It Up” (de 3e single van deze release) keert terug naar het hectische tempo van het openingsnummer. Het nummer heeft een uitgesproken Californische rock/metal vibe en zou niet misstaan ​​in de Sunset Strip. (Mötley Crüe meets Whitesnake) Dit is een geweldig nummer en heeft de beste zang van Matt en briljant gitaarwerk van Adrian, zoals je natuurlijk mag verwachten.

“Walking on Water”, het vijfde nummer op het album, is een goed rocknummer en pleit voor Matt’s productieve vocale bereik. Versnelt, vertraagt, is soms humeurig en zorgt voor een sfeervolle vibe. ‘If I just close my eyes… I am flying free’ zingt Mat met weer een sfeervol intro dat plaats maakt voor donderende drums. Dit is het meest blues georiënteerde nummer, dat nog het dichts bij het Moonkings tijdperk komt.

Nummer 6 is “Burning Skies”, dit is anders gestileerd dan de andere tracks, een staccato ritme introduceert het nummer, waarna Adrian in delen een Schenker-achtige gitaartoon ten toon spreidt, wat goed werkt. Een uptempo nummer en is voor mij een van de beste nummers op het album. Een ander aspect dat door “Sin” naar voren komt is het constante ritmische werk van Randy en Koen dat sterk naar voren komt op dit nummer.

“Hit The Ground Running” het nummer is krachtig, stijlvol en levert kwaliteit van alle bandleden en heeft vanaf het begin misschien wel Adrian’s beste gitaarwerk. Een toepasselijke tracktitel voor dit snelle album. ‘like a fullblown maniak, I’m take no lip’ Mats krachtpatserzang is een belangrijk onderdeel van dit hele album. Dit is zo’n typisch Whitesnake nummer uit 1987.Vandenberg laat het snelste tempo op het album zien en scheurt door het nummer met een flits die teruggrijpt op de Sykes/Vai-dagen van weleer. Een lekker vrolijk nummer. Topnummer voor mij.

Nu gaan we naar het rustmoment van het album met de ballad “Baby You’ve Changed”, een nummer met de juiste ingrediënten. Het emotionele hoogtepunt van het album. De tranentrekker heeft het potentieel om een ​​breder publiek te bereiken. Het is zo … Whitesnake. Het enige wat we missen is de Coverdale-kreet van ‘Here’s a Song for You’. Zodra de langzame atmosferische intro door de ether zweeft, krijg je een gevoel van Whitesnake uit het ‘Is this Love’-tijdperk (het zou bijna een vervolg kunnen zijn gezien het onderwerp van twee partners die uit elkaar gaan). Het is een prachtige ballad die vrij gemakkelijk op elke Whitesnake-schijf zou kunnen sieren. In de jaren 80 zouden de aanstekers in de lucht worden ontstoken en naar de hemel worden geheven in menig arena voor dit nummer.

Het laatste nummer “Out Of The Shadows” heeft een sublieme openingszang en dan zit je midden in de krachtige muziek die de motor van dit album is geweest. Het nummer is langzamer en donkerder. Ook hier gaat de vergelijking met het nummer van Whitesnake’s ‘Still Of The Night” op, qua opbouw. Het is een zwaar beukende song die bijna het doomgebied betreedt.

Dit is over het algemeen een geweldige release van Vandenberg. Houd er rekening mee dat je pas bij track 8 kunt ontspannen en uitrusten, en dan zit je er voor het einde weer in. Het album is een geweldige mix van energieke rockers, op groove gebaseerde knallers en één ballad. De goede verstaander heeft inmiddels begrepen dat Vandenberg op dit album geen enorme vernieuwing laat horen. Wat we wel horen is dat de band anno 2023 nog steeds garant staat voor sterke, zeer goed gespeelde hardrock.

Albums zoals deze waren een rage in de tijd dat Tommy Vance onze vrijdagavonden regeerde en Vanessa Warwick onze zondagen presenteerde op MTV met Headbangers Ball. Dat wil niet zeggen dat dit album gedateerd klinkt. Integendeel zelfs. Bob Marlette (Ozzy Osbourne, Alice Cooper, Rob Zombie) staat weer aan het productieroer voor dit album. Bob zorgt voor een modern verfrissend likje verf op Adrians klassieke rockgeluid.

Over verf gesproken multitalent Adrian Vandenberg schilderde ook de hoes van dit album. Hij heeft niet alleen een geluid doen herleven dat velen misschien zijn vergeten, maar hij heeft er ook voor gezorgd dat de haaien van zijn klassieke albumhoes “Heading for a Storm” uit 1983 weer zwemmen. Dit lijken dezelfde haaien als van het album uit 1983 te zijn. Alleen zijn ze vanuit de woestijn de stad binnen gedrongen. De dolfijnstaarten zijn vervangen door die van een haai. En hier houdt de vergelijking meteen op.

“Sin” is een zonde waard. Vandenberg maakt een opwindend en vermakelijk album dat talent, passie en ervaring laat horen. Maar bovenal is het opnieuw het fantastische gitaarwerk van Adje dat centraal staat in de muziek. Geen ellenlange solo’s en egotripperij, maar mooi uitgekiende riffs en ‘straight to the point’-solo’s. Alles in functie van de songs en dat maakt dat deze ‘Sin’ een meer dan waardige opvolger geworden is van het album ‘2020’.