Unruly Child- Unruly Child

Unruly Child- Unruly Child

Jaar van Release: 1992

Label: Interscope Records

Onder leiding van Mark Free, bekend van King Kobra en Signal, debuteerde Unruly Child in 1992 met de release van hun titelloze CD. Unruly Child werd opgericht door Mark Free nadat Signal in 1989 uit elkaar ging. Bruce Gowdy en Guy Allison voegden zich bij hem nadat ze World Trade hadden verlaten. Muzikaal zetten ze het AOR-pad voort dat was afgeleid van Signal’s geluid, en mixten dit met het glamoureuze geluid van Giant en ook Bon Jovi. Het begon moeilijk te worden voor veel AOR/MR-acts in het begin van de jaren 90 met het begin van de grunge enz. Maar simpelweg omdat de reguliere media en de populaire smaak aan het veranderen waren, betekent dat nog niet dat er iets is was met welke bands zoals Unruly Child deed. Qua kwaliteit bevind dit  AOR/MR album aan de betere kant van het genre.

Met een tiental toegankelijke nummers, die beginnen achter het opzwepende “On the Rise”, gevolgd door het down ‘n’ dirty “Take Me Down Nasty”, werkt gitarist Bruce Gowdy in een paar hot hooks en leidt hij gedurende de door Beau Hill geproduceerde opname.

De toekomstige Marcie Free accentueert elk nummer met een sterke vocale uitvoering. De ultieme reden om dit album te kopen is de stem van Free die twee waanzinnig mooie nummers zingt, “Who Cries Now” en “Is It Over”.

Terwijl “Who Cries Now” meer een uptempo nummer is met een ongelooflijk geweldig refrein, zet “Is It Over” hun tedere kant voorop. Je kunt het verdriet en de emotie horen die strak in het arrangement zijn verpakt.

Enkele andere prachtige nummers om naar te kijken zijn de ballad “To Be Your Everything” met een fantastisch meezingrefrein; “When Love Is Gone” met opnieuw een verbluffende zang door Free; “Wind Me Up”, een geweldig hardrockalbum van de band; en “Lay Down Your Arms”, een midtempo groovy met een sterk refrein. Met het nummer “Let’s Talk About Love” laat de band, zich van hun beste kant zien en is dan ook mijn favoriete nummer.  De rest is zeker ook het beluisteren waard, om dan toch nog enige kritiekpunt te hebben ontstijgen een nummer aan het bovengemiddelde songmateriaal, “Long Hair Woman” het minste nummer in mijn ogen. Dit is het slotnummer en had wel achterwege kunnen  blijven.

Het productieniveau is erg goed en je kunt elk detail van de geweldige stem van Mark Free opvangen. Het muzikaal vakmanschap van de band is behoorlijk, maar Gowdy zorgde wel voor een aantal memorabele riffs en solo. Voor fans van AOR, pop-metal of Mark Free is het debuut van Unruly Child ongetwijfeld hun beste release.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑