Europe – Europe
Jaar van Release: 1983
Label : CBS
Ik wist dat Europa albums had voorafgaand aan The Final Countdown en eigenlijk trok het album Wings Of Tomorrow al de aandacht. Het debuut neigt meer naar hardrock en metal. Europe lijkt slechts oppervlakkig op de band van “Carrie” en “Rock the Night”. Dit is meer een metalalbum, en dat is verdomd goed.
De riff van ‘In the Future to Come’ zal een ieder verrassen, je verwacht een ballad, maar, deze snelle UFO / Priest-hybride heeft me zeker verrast. De stem van zanger Joey Tempest was niet de soulvolle krachtpatser die het later zou worden. De hardrock/metal is hier puur: geen franje, geen excessen, alleen een stoomhammer ritme en een huilende leadzanger. Doe wat gitaarwerk van John Norum erbij en je hebt iets om over te praten. Zijn solo doet misschien wat denken aan Thin Lizzy.
“Farewell” is rechttoe rechtaan heavy metal, Het nummer knalt en het refrein is voor mij gedenkwaardig genoeg. Dan verandert ‘Seven Doors Hotel’ de scène met een beklijvende piano-opening. De speed metal riffs en jammerende Norum zijn terug. Norum laat zijn Les Paul huilen zoals Joey bij de microfoon doet. Hoewel er wat neoklassieke finesse is in sommige muziek, hoor ik hier en daar ook een beetje Thin Lizzy. Voor mij het meest favoriete nummer van het album.
Een ander favoriet nummer is “The King Will Return”. De teksten zijn nog niet erg goed. Dit zachtere nummer is nog steeds behoorlijk episch en is een mooie afwisseling op de plaat. Kant één werd gesloten door het Norum instrumentale nummer “Boyazont”.
De tweede kant is begonnen door “Children of this Time”, wat veel weg heeft van nummers als “In the Future to Come”. Dan, voor een onderbreking, heeft “Words of Wisdom” een akoestisch inslag. Dat maakt het nog niet tot een ballad. Het is een beetje langzamer in tempo, maar de drums raken nog steeds als hamers. “Paradize Bay” is een van de sterkste stukken van het album. Het is een meedogenloze stormram met een refrein dat verwijst naar de grootsheid van Europa in de toekomst. Norum’s solo lijkt chaotisch, maar heerlijk. “Memories” sluit het album vervolgens op een hectische toon.
Dit album is zelf geproduceerd en klinkt als zodanig erg rauw. Niet alle bands, die in het begin van hun carrière zelf produceerden, slaagden erin om even goede resultaten te behalen als die van Europe .
Geef een reactie