The Gathering-Nighttime Birds

The Gathering-Nighttime Birds

Jaar van Release: 1997

Label: Century Media

Wat te doen als je net met je vorige album de gothic metal een nieuw ijkpunt gegeven hebt? Of überhaupt de Nederlandse rockscene? Maak je nog een blauwdruk van dat ijkpunt? Maak je iets compleet nieuws?

Dit is dan het vierde studioalbum van de band uit Oss. Van de genoemde indrukwekkende ontwikkeling was op “Nighttime Birds” eigenlijk nog niet zo gek veel te merken, aangezien deze plaat vrij nadrukkelijk in het verlengde van zijn roemruchte voorganger lag.

Het album begint met een zeer “Mandylion”-achtig nummer genaamd “On Most Surfaces”.  “On Most Surfaces” begint met zo’n anderhalve minuut durend instrumentale intro. Na de bombastische eerste seconden zet de gitaar in. Langzaam bouwt de muziek weer op en eindelijk is daar Anneke. Gebleven zijn Anneke’s krachtige stemgeluid met soms stevige uithalen, de thematiek, de veelheid aan metaforen en, vooruit, bij vlagen het steenkoolengels. “Confusion” is een langzaam, krachtig nummer dat weerklinkt met gitaar. Er staan ​​overigens drie gitaristen op deze plaat. Elke keer dat Anneke stopt met zingen wordt het geluid krachtiger. “The May Song” is een andere favoriet, het is helderder en de stem van Anneke staat centraal. “The Earth Is My Witness” is voor mij een top vier nummer. Het heeft een lekker zwaar geluid met de herkenbare zang.

“New Moon, Different Day” vooral de bas voert hier een boventoon en de inbreng van keyboards is goed gekozen. “Third Chance” heeft een goed solide geluid als de zang binnenkomt. De zang is gepassioneerder. Goed nummer. “Kevin’s Telescope” is een top drie-nummer van het album. De zang van Anneke is ontroerend. “Nighttime Birds” heeft wellicht het beste refrein op deze schijf, “Shrink” opent met piano terwijl de zang meedoet, maar verder in de stijl van het album.

Over het geheel genomen een sterke release, en als je van veel gitaar en een geweldige zanger houdt, kun je met “Nighttime Birds” niet fout gaan. Na dit album zou Anneke van Giersbergen uit de band stappen. Ofschoon ze die breuk nadrukkelijk aangaf op de (eigen) artistieke weg verder te gaan, had de combinatie van beide in twaalf jaar tijd een sterke reputatie opgebouwd en een indrukwekkende ontwikkeling doorgemaakt..

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑