Chrissy Steele – Magnet to Steele
Jaar van Release: 1991
Label: Chrysalis
Toen ik deze cd kocht, had ik absoluut geen idee wie Chrissy Steele was . Een beetje onderzoek onthulde een ongelooflijk, maar triest verhaal. Steele was de zanger van de band The Headpins. De originele Headpins-zanger Darby Mills verliet de band om een solocarrière na te streven en de band sloot zich vervolgens aan bij Chrissy Steele, een 24-jarige inwoner van British Columbia met een raspende stem die erg leek op die van Mills. De band toerde door 1990, maar tegen de tijd dat de opnames voor het nieuwe album begonnen, was gitarist Brian MacLeod het enige overgebleven lid van de originele Headpins-line-up. Er kwam nog meer slecht nieuws voor “Too Loud” MacLeod toen werd ontdekt dat hij kanker had. De opname voor het nieuwe album werd voltooid toen Steele, drummer Pat Stewart en “Too Loud” MacLeod alle gitaren en bas taken voor hun rekening namen. MacLeod had het grootste deel van het album geschreven met Tim Feehan, met gastschrijvers voor Mutt Lange, Jeff Paris en leden van Loverboy. Vanwege de slechte gezondheid van MacLeod werd besloten het album uit te brengen als solo-inspanning van Chrissy Steele. Video’s voor de singles “Love You ‘Til It Hurts” en “Love Don’t Last Forever” werden eind 1991 uitgebracht, terwijl Steele een tourband samenstelde om de nieuwe release te promoten. Ondanks dat ze in 1992 genomineerd waren voor twee Juno’s, schrapte het platenlabel Steele uit hun selectie en ging de band kort daarna uit elkaar. Gitarist Brian “Too Loud” MacLeod stierf op 25 april 1992 op 39-jarige leeftijd aan kanker. Wauw! Het tragische verhaal achter dit album.
De muziek op “Magnet to Steele” is overwegend ongecompliceerd, hardrock ‘n’ roll en zeer weinig ontroerend voor wat ik zou omschrijven als heavy metal. Nummers als “Love You ‘Til It Hurts”, “Move Over”, “Murder In The First Degree” en “Magnet To Steele” zijn allemaal ongecompliceerde hardrockers. “Two Bodies” daarentegen benadert het AOR-geluid uit de jaren 80. Eigenlijk zou dit nummer thuis kunnen hebben gestaan op sommige Heart-platen uit de jaren 80. Zoals destijds de norm was, zijn er een paar langzamere powerballads zoals “Love Don’t Last Forever” en “Cry Myself To Sleep”. Mark Slaughter ( Slaughter / Vinnie Vincent-invasie) verschijnt op de achtergrondzang op de door Mutt Lange geschreven albumafsluiter “Cry Myself To Sleep”. (Het nummer werd later opgenomen op Bonnie Tyler’s “Angel Heart”.) Dit nummer had zeker een Heart-nummer kunnen zijn. Voor het grootste deel is dit echter een hardrockalbum en geen popplaat.
Uiteraard verscheen dit album in 1991, vlak voordat dit soort sleazy hardrock uit de mode raakte ten gunste van gescheurde flanellen overhemden en uit Seattle afkomstige grunge. Een beetje jammer, want “Magnet to Steele” is een solide plaat die het goed had kunnen doen als hij een jaar of twee eerder was uitgebracht.
Geef een reactie