Saraya–When The Blackbird Sings
Jaar van Release: 1991
Label: Polygram
Er is veel aan het begin van de jaren tachtig gebeurd en er was een overvloed aan uitstekende cd’s (en bands) die voorbestemd waren om in de vergetelheid te raken.
We zullen er enkele in mijn retro reviews opnemen, maar het waren goede tijden voor melodieuze hardrock die albums opleverde als Tyketto’s Don’t Come Easy (1991) en House of Lords’ Sahara (1991). Natuurlijk kwam grunge langs om hun kansen te verkleinen.
De band – uit New Jersey – ontstond in 1987 rond zanger Sandi Saraya en toetsenist Greg Munier en debuteerde in 1989 op Polydor toen ze ‘de nieuwe Bon Jovi’ werden genoemd. Het tweede album van de band, When The Blackbird Sings, consolideerde hun geluid, dat elementen van de beste rock met vrouwelijke frontvrouw vermengd met regelrechte rock-branie.
Bovendien klinkt dit album nu beter dan ooit. De gitaren (Tony “Bruno” Rey) zijn fantastisch, de nummers zijn direct en natuurlijk is de zang van Sandi van een uitzonderlijk niveau. Ze werd beïnvloed door Chrissie Hynde en Ann Wilson van Heart. In een Kerrang-interview uit 1989 noemde ze ook Glenn Hughes een grote invloed, en in het bijzonder het album ‘Hughes Thrall’.
Het tweede album, uitgebracht in mei 1991 en geproduceerd door Peter Collins (Queensryche en Rush), was gepolijster dan het debuut, maar Munier had de band tijdens de opname uitgesloten, omdat hij niet eens met de meer gitaargeoriënteerde richting was. Barry Dunaway, die met Yngwie Malmsteen had gespeeld, en Joe Lynn Turner verving Gary Taylor op bas.
Nummers als ‘Queen of Sheba’ trekken je aandacht vanaf de eerste gitaarakkoorden, en Saraya’s zang, afgewisseld met Bruno’s refreinfiguren, doet denken aan Chrissie Hynde in een heavy metal band. ‘Bring Back The Light’ heeft een Whitesnake-achtig ‘Still Of The Night’-gevoel, ‘Hitchin’ A Ride’ begint met een bluesachtig deuntje voordat Bruno’s dikke akkoorden tussenbeide komen. ‘Lion’s Den’ heeft alle branie van prime-time Aerosmith. ‘In The Shade Of The Sun’ is gewoonweg prachtig, dramatisch stijgend naar een nieuwe prikkelende gitaarsolo van Bruno en misschien wel een van de beste nummers uit het late hair metal-tijdperk. ‘The Seducer’ werd als single uitgebracht en via MTV met de aandacht op de fotogenieke keuzes van Sandi Saraya.
In 2007 probeerde Steve Janowicz, Sandi Saraya op te sporen, maar ontdekte dat ze vijf kinderen opvoedde en thuisonderwijs gaf, en “haar leven aan God heeft gewijd”. Een andere reden om afstand te nemen van de muziek is dat – helaas – mede-oprichter van de band Munier in 2006 stierf aan een lange ontsteking. Het inmiddels ter ziele gegane Firefest-festival (VK) probeerde in 2010 een bandreformatie door te voeren, maar dit mislukte tijdens financiële onderhandelingen. In 2019 was er nieuws dat Sandi Saraya en Tony Bruno materiaal aan het voorbereiden waren voor een nieuw album, waarschijnlijk een natuurlijke opvolger van hun tweede release.
Geef een reactie