The End Machine- The Quantum Phase

The End Machine- The Quantum Phase

Jaar van release: 2024

Label: Frontiers Records

Ik ben nogal huiverig als het gaat om een ​​albumrelease van een zogenaamde supergroep. Elke zichzelf gerespecteerde fan van het melodieuze rockgenre wil immers investeren in bands die een lange carrière nastreven…althans, in theorie. Het geval van The End Machine is echter heel anders, in die zin dat ze hun derde album uitbrengen en al twee uitstekende langspelers op hun naam hebben staan.

The End Machine is één van de circa twintig projecten van supergitarist George Lynch. Eigenlijk niet veel meer dan een voortzetting van het geluid van Dokken en Lynch Mob, nu weer samen met zijn getalenteerde basmaatje Jeff Pilson (Dokken en recentelijk Foreigner).

The Quantum Phase , zal op 8 maart 2024 uitkomen via Frontiers Music srl en markeert het derde volledige album van The End Machine. Geproduceerd door bassist Jeff Pilson ( Dokken , Foreigner, Revolution Saints), en voorzien van het meesterlijke gitaarwerk van George Lynch (Dokken, Lynch Mob), wordt het gecombineerd met de ruggengraatbeats van Steve Brown, plus de verfrissende zang van Girish Pradhan.

Ik had nog wat twijfels vanwege het feit dat de band zanger Girish Pradham koos als vervanger van Robert Mason. Het allerbelangrijkste is dat Pradham zichzelf echt heeft overtroffen en schittert gedurende de hele duur van het album. Wat Lynch betreft… ik denk dat hij helemaal in zijn element is, aangezien elke solo op het album plezierig en gedenkwaardig is.

Silent Winter was een fantastische keuze als eerste single. Als introductie op de nieuwe line-up laat het echt het effect zien dat de nieuwe zanger Girish Pradhan voor de groep heeft gebracht. Uit een interview met Jeff Pilson kwam het volgende navoren. “De eerste keer dat Girish een idee voor een nummer terugstuurde, vertelde Jeff. “Ik wist dat zijn stem geweldig was. We hebben naar verschillende nummers van Girish And The Chronicles geluisterd. Ik wist dat zijn schrijven geweldig was. Maar je weet nooit hoe de combinatie zal zijn en hoe de chemie met de band zal zijn. Maar zodra hij het eerste idee terugstuurde, dacht hij: oké, dit is een enorme aanwinst voor ons. ‘Hij snapt het. We snappen het en het inspireerde ons gewoon om betere nummers te blijven schrijven. De chemie van het songwritingproces was fantastisch, en dat is belangrijk. De chemie bij het schrijven van liedjes is het allerbelangrijkste element.

Het album opent met Black Hole Extinction. Er is een grimmige opening van 40 seconden die de spanning opbouwt en dan komt Girish binnen met een enorme uithaal en The End Machine gaat van start. Dit is echt een geweldig nummer. Er is een fantastische solo en Jeff heeft zijn basmoment tegen het einde. Dit is echt een goede introductie tot het album. Het tempo gaat iets omhoog bij ‘Silent Winter’, een nummer dat allesbehalve stil is. ‘Killer Of The Night’ is een melodieus hardrocknummer, dat klinkt alsof het uit het beste van Lynch’s legendarische verleden is geplukt. Het is een vurig, ding, stampend, zware riff, met beukende drums.

Het fel dramatische ‘Burning Man’ en het keiharde ‘Shattered Heart’ delen hetzelfde DNA als bands als Tesla en Whitesnake, en inderdaad Dokken, die bluesrock tot een mainstream nummer met hitpotentie evolueerde. Het zijn twee geweldige vocale uitvoeringen van Pradham. We zullen ongetwijfeld meer van hem horen.

Elders “leent”  de band onder andere de fantasieloos getitelde ‘Hell Or High Water’ herbergt stukjes van elk geweldig hardrocknummer dat in de jaren tachtig verscheen.. , en hetzelfde geldt voor de beukende blues-geïnspireerde rocker ‘Stand Up’.

‘Time’ heeft een mooie lange solo en is vooral daardoor goed te genieten. Volop Lynch Mob horen we terug in het midtempo ‘Hunted’. Snelste nummer ‘Into the Blazing Sun’ sluit het album niet onaardig, maar wat rommelig af.

Lynch’s rinkelende riffs en doordringende gitaarsolo’s zijn alleen al de toegangsprijs waard.

The Quantum Phase is een geweldig album. Als viertal voel je dat de chemie tussen hen perfect is. Als collectief hebben ze George Lynch tot nog grotere hoogten geïnspireerd.

Dit is het oude klassieke album waar je even voor wilt gaan zitten, naar het eerste nummer wilt luisteren en helemaal door wilt gaan tot het einde. Het is een degelijk album.